Се испостави дека едниот од нив беше просто мртовченце, дете од некои тринаесет години.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тој имаше големи клемпави уши и грозоморно, сѐ до ушите, се насмевнуваше гледајќи го старецот.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
- Ајде, ајде! Ќе има леб за сите. - зборуваше арачлијата подигајќи го старецот од калта.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)