Што друго да се очекува од суперсоничната постава на српските писатели, предводена од, божествениот новинар и писател; литературен деец и теоретичар; директор и уредник; сануовец и пеновец; добитник на Априлската награда на Сараево и Октомвриската награда на Белград, со еден збор, растерувач на мракот и пријател на мирот.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Воздивнавме со олеснување: нашата делегација е 94 Margina #4-5 [1994] | okno.mk во репрезентативен состав; успехот е загарантиран.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Со едни зборови не се докажува.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Затоа што кога еден збор или подолг лингвистички низ (string) - што можеме да го наречеме текст - е напишан, тој продолжува да постои независно од неговото изрекување.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Но каде да го лоцираме овој концепт? Не, според Сосир, во пишаното.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Зад еден збор е застаната целата природа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тоа е сѐ што останало од некогаш големото царство.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
А има еден збор: „Со дружина и смрт е мила“.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)