им (зам.) - излезе (гл.)

Никола и жената безволно жвакаат, не им излегува од глава честитката.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Па сепак им беше криво толку што скоро заборавија зошто не им излегоа во пресрет.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Ако оттука дупка ископаш и во неа влезеш, од другата страна под нозете на децата ќе им излезеш.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Но тој сите тие удари ги примаше со некоја селска рамнодушност, со селска упорност: беше жив пример дека селаните имаат посилен организам од сите други, дека имаат подобри нерви, дека во крајна рака, имаат и подобра интелигенција, дека кога им говориш нешто, низ едното уво им влегува, а низ другото им излегува, и дека нивната филозофија трпение- спасение, редовно дава плодови.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Да ги дупнеш, којзнае какви ѓаволи ќе им излезат од сонот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сигурен сум дека нема да им излезе ништо, но тие не треба сосема да бидат ослободени од тоа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ги отвараа прозорците да се изветреат одаите, ги тресеа постелите миризбата да им излезе, а кога ќе врвеа крај казаните, скршнуваа од патот не можејќи да ја трпат миризбата; одвај чекаа да фати посилен ветер да го изветрее сето село и да донесе нов, посвеж воздух.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
И сите се загрижија како ќе го префрлат вечер ридот, а да не бидат ограбени, зашто не беше редок и случајот да ги врбуваат овие јавни качаци – (прилепските бегови) мирните селани, особено оние од Мариово, кои уште немаа над себе никаков бег да ги штити, та на враќање да им излезе на патот во планината Слива или Писокал, да им ги соберат парите што ги добиле за продадената стока, па дури и да напакостат – убијат или пленат – по некој помлад човек.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Затоа кога видоа дека Турците идат в село, се им излезе пред очи и почнаа да кршат прсти и да се жалат: – Е, што ќе правиме сега, попче? – го праша ќефалијата попот кој важеше во селото како духовен пастир и најпаметен човек. – Е море, што ќе правиме, Димо!
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
- Како пред очи ќе им излезам на твоите.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Сега му стануваше јасно зошто магарињата ги товареле по двете страни од грбот - не да им биде полесен товарот, туку тој што порамномерно да им натежнел до земјата додека не им излезе душата.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Тешко му на оној кој ќе им излезе на патот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дед Павел рече дека нему, за среќа, не му е сторена речиси никаква штета.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Државата и синдикатот се во постојана борба и не треба да соработуваат, затоа што синдикатот секогаш треба да биде на страната на работникот“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Овој прекален и бор- бен синдикален лидер на НССПЖМ, излегувајќи на штрајкови и протести, отсекогаш ги охрабрува работниците да се борат за 50 сопствените права, им излегува во пресрет и се солидаризира со оние чии права се повредени.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Марјан Ристески е решителен дека пак би тужел, ако било кога му биде повредено некое работничко право.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
До сега, како што изјавува овој сегашен пензионер, ниту еден самонаречен синдикален лидер во РМ не им излегол во пресрет на работниците, и наместо за 1ви Мај синдикалните лидери да организираат протести и да се борат за подобрување на положбата на работниците, тие „играат ора на градскиот плоштад“. 163 1.  Интервјуто го водеше Сашо Карапанчев, на 13.III.2011, во Скопје.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Сипаниците денеска ќе им излезат, што се вели, утре ќе им угаснат. А научив и јас многу маривети. 37
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А јас во животот сум забележал дека постојат и машки и женски души; на машките душата им излегува по желба, а на жените им ја вадат...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)