- Интересен случај - не пропушти да прокоментира.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
-На сите други учесници, мислам пред сѐ на моите врсници што ме исмејуваа, она што се случуваше веројатно им наликувало на скеч или на хумореска во која, за жал, јас бев исмејуваниот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Не сум сигурен со каква цел но иследникот повеќепати побара да ги повторам имињата на децата што ме исмејувале. (Се разбира сега веќе не стоеше кај прозорецот туку повторно се беше вратил кај бирото и сите имиња што ќе ги спомнев грижливо ги запишуваше).
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Но на Изгубените деца, во најмала рака и им наликува едни на други да си пружат малку топлина, во случај воопшто да им останало малку сожалување и сочувствување.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)