Тврдењето на самиот Витгенштајн дека вокализациите на група туѓинци човек не треба да ги признава како јазик, доколку на овие вокализации им недостасува задоволителна регуларност (PI, I, 207), сугерира дека самата оваа слобода мора да има граници.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Се поставува прашањето дали навистина може да постои употреба на јазикот која не е раководена од правила.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
94 Непосредно по спуштањето и запознавањето со ситуацијата во Македонија, британските воени мисии во своите извештаи до СОЕ во Каиро нагласувале дека единиците на НОВ и ПО на Македонија се носители на вооружената борба, но посебно потенцирале дека ним им недостасува оружје и дека две третини од борците биле недобро облечени и барале СОЕ да почне со доставување на оружје, муниција, облека, лекови и сл.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Меѓутоа, непосредно по влегувањето на територијата на Македонија Кларк ќе истакне дека на партизанските единици им недостасувало муниција и поради големиот број бугарски заседи „од страна на бугарската армија многу од партизаните останаа без муниција“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Изгледа дека им недостасува муниција.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Ми спомна дека не ги посакува тајните; потоа дека му се згадил начинот на кој ги добива оние сиромашни, дозирани нашепнувања на податоци.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А на заскитаните им недостасуваат јасни патокази.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Додека жените на Запад имаа негативни политички права и бараа позитивни социјални права, жените на Исток имаа нешто како социјални права, но им недостасуваа политички права и негативни права.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Подоцна знаеле: на Онисифоровците како и на другите им недостасувале во бедните ноќи жени со бедра слични на полна месечина, или само така мислеле, жени покорни да станат облик според обликот на врелата машка жед.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Можеле да се зграпчат, секој со крвави прсти да му ги копа очите на другиот, а некои од другите подоцна кажувале дека и едниот и другиот Онисифор го сонувале пред тоа покојникот Дмитар-Пејко, жив и со живи прикаски на танките усни за она што ќе се случи, навистина за она што се случило подоцна на патот од Кукулино кон нигде и на пат од тоа нигде кон селото со седумдесет и шест куќи, најубавите од камен врзуван со вар, повеќето накривени, плитарски.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Но, што, кога им недостасуваат сили да го сторат тоа и со сите оние околу себе?
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
На девојките обично им недостасува малку заборавеност, па за препорака е онаа која може да ги загуби клучевите.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Зашто, оние кои се обидуваат, ќе искусат и сами дека врската што ја сочинуваат неизрежани клучеви и една женска обетка, не мора да значи којзнае што.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Важно е дека на мажите обично им недостасува малку внимание, па за препорака е некој кој бил доволно внимателен да ја забележи во тревата или на улицата загубената обетка.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Зошто го лажеш Аристин, кога добро знаеш дека сѐ е крајно неизвесно?
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Навистина, во само две страници од самиот вовед, читаме дека тие не можат да научат нешто што не е внесено во нив, тие не можат да предвидуваат, не можат да претпоставуваат, тие само ги споредуваат облиците еден со друг, им недостасува осет за „опозитивни можности” и тие никогаш не можат да разберат дека две коли паркирани една наспроти друга всушност се спротивни. Rychlack не може да даде аргументи или фактички докази во поддршка на ниту една од своите изјави, од кои повеќето се или логички неточни или емпириски погрешни. okno.mk | Margina #3 [1994] 87 На што всушност се слични компјутерите?
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Со истражувања откриен е голем број примитивни слики и знаци што личат на писмо, но им недостасува систематизацијата што секое писмо мора да ја има.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Жените не им се гледаа надвор ако некој се приближуваше, но звукот на дајрето што најчесто приквечер го трепереше воздухот од нивната страна, му ја кажуваше на синот на Тајко тажната приказна на сите сиромаси кои усилената веселост ја користеа за прикажување пред светот на среќата што на богатите им недостасува.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Но, како што повторува Akio Morita (од компанијата Sony), им недостасува “Psych- ware”. Глава-материјал-стварност имаме ние.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
V Господи Од пепелва на моево царство Народи мажи и сиромаштија. Прилега ним да им принесеш барем камен Со него да се хранат и да израснат Високо високо До откај почнува да се симиња Царството твое надолу Од тамо да го здогледаат Своето кој знае кое колено Што им недостасува.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Единствена работа која им недостасуваше на немите филмови беше звукот, кој би излегувал од устата на актерите, и шумовите.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Големи надежи се испружуваа врз даските чиишто сопственици до еден си мислат дека - штом не им недостасуваат даски - имаат големи срца, дека се големи сонувачи и големи јавачи на иднината а и дека не се подложни на големи и лесни испарувања.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Дали се толку нечесни кон себе, авто-деструктивни, очајно одат против Бога зошто им недостасува љубов и чувствуваат апатија кон сите околу себе.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Ги губат највредните работи во животот, а толку болно им недостасуваат.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Покрај сексуалната возбуда што ја предизвикува измешаноста на расите, треба да се каже дека црното, пигментот на темните раси, е како природно црвило кое избива од вештачкото црвило и создава убавина - не сексуална убавина: анимална и возвишена - што очајнички им недостасува на бледите лица.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
На сите по нешто им недостасува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нешто им недостасуваше. - Ајде и ние да се провеселиме за Нова година.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)