Со раскинувањето на договорот двете страни се ослободени од своите обврски, освен од обврската за надомест на евентуалната штета (чл. 121, ст.1 од ЗОО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Во случајот со нашиот соговорник тоа беше желбата и потреба за правда, да ја докаже својата чесност – дека тој не беше оној кој ја оштетува компанијата....
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ако по склучувањето на договорот настапат околности што го отежнуваат исполнувањето на обврската на едната страна или ако поради нив не може да се оствари целта на договорот, а во едниот и во другиот случај во таа мера што е очигледно дека договорот повеќе не им одговара на очекувањата на договорните страни и дека според општото мислење би било несправедливо, да се одржи во сила таков каков што е, страната на која ѝ е отежнато исполнувањето на обврската, односно страната која што поради променетите околности не може да ја оствари целта на договорот може да бара договорот да се раскине.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Оти како што вели самиот: „Златна фирма ја раскрчмија, а оние кои не им одговараат ги фрлаат на ѓубриште!“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Одобено оние на кои не им одговара да ме слушаат. Собата е натискана со луѓе.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Кога посматрачот ќе биде соодветно вклучен, асистентот покрај компјутерите го активира компјутерскиот програм за Home of the brain, со посебни постапки ги премерува и ги програмира различните движења на раката од примателот со споменатата ракавица. Home of the brain е музеј на помнењето составен од четири соби, во кои што се симулирани графички содржини значајни за мисловните светови на четирите значајни мислители на медиската парадигма: Joseph Weisenbaum, Vilem Flusser, Marwin Minsky и Paul Virilio.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
На тие имиња им одговараат четири концепти, кои што ја контролираат атмосферата во споменатите простори, а тоа се: надеж, авантуризам, утопија и катастрофа.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Лесно можеме да сфатиме дека во западните уметности на слухот и видот им одговара комплексен, развиен, на ниво на „теорија на сетилното” воздигнат предмет, а тоа се музиката и ликовната уметност.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Меѓутоа оваа разлика меѓу сетилата-теоретичари и да ги наречеме „валканите” сетила на непосредното уживање, значајно нè насочува кон темелната стратегија на традиционалната естетска теорија и нејзините класификации.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Но секако, мораме од 20-ите години на овој век да тргнеме уште поназад, да речеме кон Тркалото на Marcel Duchamp од 1913 година. Frank Popper во својата монографија „Кинетичка уметност” (1975) заклучува, дека првото уметничко дело кое им одговара на пластичните и теоретски барања на кинетичкиот објект е Кинетичкиот волумен (1920) на Naum Gabo, кој заедно со својот брат Antoin Persner, е автор на познатиот Реалистичен манифест.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
И се повлекува од планот во кој се одвива масовната драма под отворено небо. „Ова“, ми објаснува Астерид, „е кино-снимка на бугарски фелтфебел, документ за холокаустот и на вашите простори“. „Да, да“, им одговара конечно.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
„За каде?“ - прашува Самуел, научен на аптекарска точност и претпазливост. „За долг пат“, му одговараат неодредено. Дури тогаш фрла поглед кон врвот од скалите и ги забележува жена си и двете ќерки.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Таман се поослободи дека ќе ја спаси и сега главата, ете — работата се испрпли!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Удрите дури можете, ќе удриме дури можеме — им одговори Шаќир и зачеха тие да пукаат, та и тој да им одговара.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Апцана дупнале, аго, Они испаднале, Војвода им беше, Турче, Кољо Каранџулов!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И дали тие зулуми беа малку па да се истрпат?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во трлата почнаа да блеат малите јагненца, а старите да им одговараат со мајчин одѕив од пашата и да и го напуштаат булукот за да си ги подојат своите рожби.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
—Ќе раните, ќе трпите и ќе пукните кога не седите мадро — им одговараше Арслан.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
А бабата ќе им одговара: Дејди Турче, Турче, море Итро ем будало, Та лели ме прашаш, Турче, Право ќе ти кажа!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сето тоа дополнително им одговараше на сурушите затоа што масите лесно се контролираа, но и на самата власт која пропагираше здраво семејство и три деца, а лицемерно потпикуваше искривоколчен медиумски отпад.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Ќе прашаат ли за него? Што ли им одговара Таа?
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
На негова иницијатива, еден тиражен весник отвори специјална рубрика, во која доктор Миха еднаш неделно одговараше на прашања од читателите; читателите се јавуваа со иницијали, со псевдоними или анонимно, изнесувајќи свои случаи или случаи на свои; а доктор Миха им одговараше опишувајќи различни слични случки од својата псијихатриска практика, гарнирајќи го тоа со популаризирање на најновите достигнувања во таа област, и, се разбира, почитувајќи го интегритетот на своите дотогашни пациенти со тоа што наведуваше само еден иницијал од нивното цело име.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Од друга страна, на насловната страна на делото “Mundus subter- raneus”, се прикажува светот како топка со која управува раката на господ и која се врти со помош на здивот од дванаесет луѓе, на кои им одговараат дванаесетте месеци во годината или пак, знаците на хороскопот.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
На сите им одговара состојбата на парична нестабилност, на постојана временска нестабилност. Тоа е игра, тоа е судбина.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Бедникот, останувајќи беден и лукав до крајот (оти името треба да им одговара на нештата што ги означува), рекол: „Каде го најдовте украдениот плен: во мојата колиба, или под тронот царски?“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Тој не им одговараше на закачките, Седеше на своето место и како да беше нем и глув.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
За време на разговорот, како што Џон и Ен ги артикулираа своите искуства за оваа спротивставувачка форма, стана очигледно дека нивниот однос не се состои единствено во таквото однесување - тие се во состојба и поинаку да размислуваат за него.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Дали овој начин да бидат заедно најмногу им одговара?
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Otto Hahn: „Некои луѓе сметаат дека авторизирајќи ја репродукцијата на вашите редимејди, го негирате својот херојски став со презир кон трговијата, став кој го држевте четриесет години; со други зборови го уништивте митот. Марсел Дишан: Ах, се жалат, квичат! Мораат да кажат: „Тоа е страшно, подлост, срам.“ Ќе им одговара да ме затворат во категорија, во формулар. Но тоа не е мојот дух.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Наместо да ја тераме публиката да дојде до уметничко дело, ние ја бараме нејзината поддршка... Публиката од сѐ прави просечност. Уметноста нема ништо заедничко со демократијата.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Дали им се чини прифатлив?
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Ги прашав дали сакаат она што останало од нивниот однос да биде и понатаму детерминирано од овие форми, или пак повеќе сакаат да интервенираат и да влијаат на развојот на настаните - да определат како ќе се развива (она што останало од) нивниот однос на начин кој и на двајцата би им одговарал? 42 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Спиеше мирно. Утрото, кога се разбуди, рече: „Колку убаво се спие на твојава перница.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Таа ноќ ги слушав тие звуци во својата имагинација, додека лежев така будна, и очекував Клара да вика додека спие, да им одговара во сонот на гласовите кои ја мачат во нејзиното јаве, гласовите кои не ѝ даваат да заспие, и на кои толку се има навикнато што без нив мракот ја плаши.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
И тие луѓе да изработат една граматика што им одговара на севернословенските народности, па да остане како света книга за сите училишта, а и за пишување други книги“ /1875/.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Овој дел од книгата всушност е полемички, аналитичен одговор на пишувањето на српскиот универзитетски професор, дипломат и државник Милован Ѓ.Миловановиќ /1863-1912/ во неговиот труд „Срби и Бугари” /„Дело”, Белград, 1898/, во кое се вели: „Ни историјата, ни етнографијата, ни географијата воопшто не му стојат на пат на решавањето на македонското прашање помеѓу Србите и Бугарите на начин што единствено им одговара на вистинските, добро разбраните интереси и на Србите и на Бугарите, а тоа ќе рече според вистинските животни потреби на Србија и на Бугарија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Со полното прекратување на востанието ќе се востановат меѓу нас и Турците односи што им одговараат и на нашите и на нивните интереси.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ние сега со брзина ќе треба да го разработиме нашиот литературен јазик, да го установиме нашиот правопис и да создадеме една наша литература што ќе им одговара на сите наши потреби.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
На првите им одговара конформистичка парадигма (максимум задоволство а минимум вложена разумска сила), на вторите – реформистичка, макар што и кај нив преовладува мислењето дека уметничкото дело е жив организам кој е во спрега со публиката пренесувајќи ѝ ја пораката што самата сака да ја чуе.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Избирајќи соодветна стратегија организмите ја прилагодуваат нивната спареност со околината на онаа вредност што најдобро им одговара и така ќе дојдат до границата меѓу редот и нередот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Имено, кога се навршија три години од Бошевото заминување, а од никаде не стигна глас за него и Јанческите одбија, како што ги советуваа некои и како што носи редот Христијански, да му ископаат гроб и да закопаат во гробот нешто што беше негово, колку да се знае дека постоел на земјава и дека останало нешто по него, и згора на тоа во истото тоа време се случи да купат од Салиовци првин нива во Чекутки, а набрзо потоа и ливада и корија во Трн Дабје, на многумина им стана чудно од каде нив толку пари за да купуваат земја и им даде за право да си помислат и да почнат да зборуваат дека Јанчевци точна знаат оти Боше е жив и оти точно знаат кај се најдува, само, зашто така им одговара, кријат.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Го бараат обликот што најмногу им одговара, па во текот на животот, едни го подисправаат и дотеруваат, други го уништуваат.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Сакаат да ги подредуваат работите како што им одговара.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Но тогаш Серл почнува да им одговара на своите критичари.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Да го разгледаме примерот на калкулаторот, иако дизајнерите се слободни да го имплементираат делењето на било кој начин кој нив ќе им одговара, тоа што го направиле сѐ уште е делење.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Тој им одговараше: „Не се оженив кога требаше, на младост, што ќе ми е сега на старост...
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Наука На крајот ќе ви обрнам внимание и на фактот дека кога станува збор за споменатите дијагнози, не се работи само за толку раширени идеи на познати филозофи, туку и дека концептите на тие понови сознанија им одговараат и на нашите тн. „тврди“ науки.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Таму тие создаваа амбиент каков што им одговарал: самите правеле едноставен мебел, преку ѕидовите биле оптегнати платна, рамовите за слики делумно биле изрезбарени.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
На тие кругови помалку или повеќе проширени со виртуални слики им одговараат помалку или повеќе продлабочените слоеви на актуалниот објект.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
И преминот од дизајнот на објект кон дизајнот на рамка, како што Постмодерната препорачува, им одговара на барањата на екологијата.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Оттаму произлегува двојното кодирање, односно архитектура што им одговара и на елитата и на човекот од улица.”
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
И се заредија сводници и од најдобрите домаќини од цело Мариово. – He го жениме до дваесетте години – им одговараше Трајко на сите сводници и со тага на душата си го споменуваше помалото сине Ангелета, кое живо е закопано.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Сѐ што требаше да направиш е да согледаш што те пали и да купиш порно часопис кој им одговара на твоите склоности, исто како кога одиш да купиш храна.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Тој однатре им одговараше: „покајте се, оти се приближи царството божие".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
- Така им одговара на големите сили: и со едните да бидат добри, и со другите...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Луѓето возбудено се облекуваа и излегуваа надвор; гледаа во војниците, ги прашуваа каде одат, што се случува, но тие молчеа, ништо не им одговараа.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Затоа е неопходно да се земат сите нивни различни значења; потоа на тие што ги водат законите да им се даде она значење кое најмногу им одговара, имајќи го предвид предметот на расправата...“
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
А дека викаат по него и дека тој не им одговара – тоа е, се разбира, само затоа што тој не ги слуша!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
ЈАКОВ: Времето им одговара на фригидните. Мене ми тече сперма низ уши.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Сметале дека на Советите нема да им се допадне предлогот за обновување на Англо-турскиот сојуз, особено "кога тие ќе оценат што ќе се случи наскоро поради политиката што ќе следува потоа".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Иако според нив Советската влада "зазела став дека не е заинтересирана за тоа дали Турција ќе влезе во војна или не", Советите "веројатно никогаш не го сакале Англо-турскиот сојуз", а сегашниот застој во британските односи со Турција "многу добро им одговара".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Ние двајцата, Саше и јас, без да нè забележат, отидовме во неговата соба и си пуштивме наша музика, како што и им одговара на едни вистински кич деца.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
МОДА И ПОМОДНОСТ Се распрашав за кичот.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)