А сега? Што сега? Им гинат децата на Грамос, на Вичо, им умираат по болниците во туѓи поднебја, а тие чекаат, се надеваат...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Драго ми е што децата не се тука иако жената сигурно веќе има јавила дека татко им умира.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)