Грета: Прво кажи им на сите овде колку мажи и жени натера да се заљубат во камили, жирафи или зебри?!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тики: Е, одлично. Во моментот кога завршува песната скокнуваш од тортата и со пиштол на вода пукаш во гостите.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
А после дозволи им на твоите обожаватели малку да те помирисаат.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Духот: Разбирам господарке, заповедајте!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Зошто да сум подалеку, зошто да не сум им на дофатот на раката?
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Кругеровото дело употребува камери и монитори за проекција на телото на корисникот, така што тоа може да стапи во интеракција со графичките слики, овозможувајќи им на рацете да манипулираат со графичките објекти на екранот, без оглед дали се работи за текст или за слики.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Кругеровото му доаѓа како вие да сте ВР.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
„Задржете половина за нас. Половина поделете им на комшиите”.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
- Да, да, - се засмеја Бузо. - Кажи им на твоите. Развесели ги побргу!
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Борис со биноколот забележа како откон селото Будимерци се движи народ; препозна дека не се селани, ама не личеа ни на аскери.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Овчарот се изгуби, момчето што го донесе извештајот за амнестијата си ја нарами торбичката и си киниса, ветувајќи им на војводите дека нема да ги предаде на аскерот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Блазе си им на Србите што си го имаат Новак Ѓоковиќ да им го крева моралот додека живеат у транзиција.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Постој, поседи во нашиот двор, проговори нешто помогни им на овошкиве да расцветаат.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
А реков, нели, кога почнале да ја градат црквата веќе сум шетала негде и тоа по фустанче! Иди па верувај им на приказните!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Од многу причини највистинита ми се чини приказната на четвртиот глас: дека мајка ми можам да ја пронајдам само помеѓу девојките од Горномаалските анови, каде што сум била заборавена, но само од мајка ми а не и од другите девојки.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
МАРА: Како да не, се наоѓа, вие само побарајте. Кате, донеси им на маживе некое пиперче туршија.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Па, кога се мртви, дајте им на кутрите мајки нека ги истажат барем.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Блазе си им на бугарските театарџии. Им дојде Едвард Олби, директно од Америка и ги испофали.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Пиши им на твоите да ти пратат пари“.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Можеш да го сториш тоа, господар си им на соништата. Бев, реков во себе.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Секогаш кажи им на луѓето нешто што можат да разберат.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Тој можеше слободно да се врати, а и францускиот командант Мортје во Поградец прашувал за него, препорачувајќи им на Татковите родители слободно да се врати од Цариград, му била утврдена невиноста, а и ќе може повторно да работи во Командата.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Не верувај им на сетилата. Луѓето мирисаат на овошје, на зачини или на цветови, на океани и на зимзелени дрвја... а полни се измет.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Домаќините ги пречекуваа гостите срдечно и топло како и секогаш пружајќи им на сите големо внимание.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Меѓу другото и затоа што цивилизациски и културно (и психолошки!) демократски ориентирани кадри ние речиси и немаме; идеолошки неконтаминираните стручњаци што можеа да станат потпорни столбови на еден нов демократски (децентралистички!) државен концепт во голема мера избегаа (и сѐ уште бегаат!) вон земјава, оставајќи им на старите моќни патријархалци да го поделат тој беден колач (и онака речиси изгрицкан, она што фактички имаме се долгови!) главно меѓу оние што тие ги избрале за наследници, и тоа според добро познатите критериуми на тн. негативна селекција што подразбира послушност, пред сѐ, а потоа и непотизам, корупција итн.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Врсник си им на сите добрини.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Благодарејќи им на карипските обивачи го изгубив својот дневник на некакви пост-марокански патувања и подоцна го пронајдов, од сите неверојатни места, на дното на џакузито крај плажата, но и тоа е приказна која треба да се бара во некој друг некогаш одамна, а не во овој; исто како и приказната за губењето на мојата омилена капа, една баскиска беретка, во застрашувачкиот Тахо де Ронда во Андалузија, и за нејзиното подоцнежно неверојатно враќање. 72 okno.mk
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
- Блазе си им на приказните – реков речиси инстиктивно. - Кој како нив!
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Можеби јас сум еден од оние
кои сликаат според соништата
кои одбиваат да ловат, значи да убиваат
со полуотворената уста на стрелата
за да ја наполнат својата
и на своите жени
плодови саможитни што берат
и за нас се молат
да има улов повеќе одошто ни треба
(жените кои мислат поинаку
ги праќаат своите души
на срните да им бидат штитник
на стрелите урок)
за пречек ни принесуваат
богат огрев
богот на гревот ни го ложат пред спиење
за да заборавиме на писокот на жртвите
поостер од остриците во нив набиени
за да гинеме од ноќ во ноќ
непоштедени од грозата на лажната смрт
заблазувајќи им на оние кои писнале
еднаш засекогаш!“
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Возрасните минуваа покрај далдисаните дечиња, попустливо забавувајќи се со детското чепатење, завидувајќи им на таа енергија, тивко посакувајќи и самите да им се придружат.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Па не знаеш тогаш веќе кај да го туриш! Се моча насекаде!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Добро се држеше благодарејќи им на физичките вежби, на теговите, боздоганите, вратилата, тремплините... што ги применуваше редовно и особено пред доручек, во задниот дел на дуќанот.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
А паметот кога нема веќе мускули тоа ти е електрицитет без генератор!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
- Оди, - ѝ рече на Трајанка. – оди кажи им на Пецевите.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
„Аха... Е, па кажи им на луѓево дека ќе го збришиме селово ако не се јават тие што го направиле злосторството...“
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Но жена му Профимица го успокојуваше: „Не брани им на децата нека се земат“.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Се засрамив како да сум направила нешто лошо.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
- Ајде, оди таму кажи им на другите деца и не прашувај многу, - ми рече чичкото што чучеше на земја и затресе еден шраф со раката да види дали е добро зацврстен.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
- Ќе ти купам сладолед, само не кажувај им на мама и татко, - го поткупуваше таа додека стоевме пред лифтот во нашата зграда.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Не верувај им на Грците, вели, и кога ти носат подароци.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Блазе си им на децана што се деца, вели Ристо Коларов, и на говедана што се говеда.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)