Тој отпрво, зафатен со работа, не го забележа, но кога го виде зачудено ги покрена окалките: – О-хо, нашиот водоносец! – извика командантот весело, бришејќи си го со чисто бело шамиче замаглените стакла на окалките. – Каква чест! Седни.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Уште прашината нестаена, дотрча селскиот Повереник, исплашен, пожолтен и со страв праша: - Какво добро, другари, каква чест, другари мили!
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)