кој (зам.) - трча (гл.)

Љубовниците... Ги имаше куп, дури еден фудбалер меѓу нив, мускулест голман со кој трчаше по топката на тревникот пред куќа.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Течеа тешките жетви на лето, па тешките вршачки со коњи кои трчаа во круг по снопјето, од каде мораше да се истисне секое зрнце.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Една даска на две столици и ете клупа за гостите.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ги носеа даските и поштарката Лида, која трчаше меѓу куќите како чамец, праша: - Кај кого е ова? - Кај нас.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Повеќето беа мажи, но имаше и жени и деца, кои трчаа по купот земја и се провираа покрај нозете на возрасните.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Како див бел коњ кој трча по падините со развиорена грива.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тогаш во тишината што траеше сосем кратко, пред да грмне одушевеноста, се чу и гласот на еден Турчин, богато облечен, кој трчаше крај редот работници: „Ибн Тајко... ибн Тајко...
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
- Мамо!!! Мамо!!! Мамо!!! – викаа дечките со подадени раце кон луѓето кои трчаа покрај камионите...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Сказалките на часовникот кои трчаат една по друга и сега кога време немаш.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
И кората на најсилните чинари е населена со мов и со коридори по кои трчаат најбрзи верверици.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Искачи се на врв- себе и повлечи се во подножјето има плодни почви јаболка кои мирисаат на магдонос и нане поради долгиот престој во ист сад зборови кои се припикнуваат во пазувите -мажјаци скокотливи, полнозначни, семеносни- глетки кои трчаат по тебе како верни загари времиња кои те опоменуваат обѕрни се, објави се но не застанувај што погоре, толку подоле она што во себе го имаш единствено го имаш.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Но ѕвонењето го дочекуваше од куќите покрај кои трчаше! Јуреше и натаму.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Животот е една голема угорница, а уште поголема удолница по која трчам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)