Стеснето, стуткано ги собираат споменатите стомаци не знаејќи каде со рацете, се распрашуваат на кој кат одат на гости, ги крадат огледалата или водат љубов во ситните саати.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
И еден ден, гледајќи од кој кат излетуваат птиците, и низ кој прозорец, луѓето се искачија во станот на Љупчо, тропнаа на вратата, им отвори лекарот кој во тој момент беше дојден кај Љупчо да направи визита и да му ги даде потребните лекови, и тие почнаа да викаат по Љупчо гледајќи го како држи в рака неколку направени птици за да ги фрли низ прозорецот.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)