” Сенка на сомнежот (Shadow of a Doubt), 1943г. •Сенка на сомнежот, заедно со Психо, е еден од вашите ретки филмови во кои главната личност е негативец, а публиката сепак сочувствува со него, веројатно затоа што никогаш не го гледа додека ги убива вдовиците. •Хичкок: „Веројатно, впрочем, тој е убиец идеалист.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
А.А. всушност го изговори прологот на драмата на балканскиот театар на апсурдот, требаше да следуваат чиновите на драмата во кои главните улоги, пред истата публика, требаа да ги играат К.К., во декорот на католичкиот павилјон, П.П., во декорот на православниот павилјон и М.М., во декорот на муслиманскиот павилјон.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Граѓанинот на бивша Југославија сѐ уште не го заборавил својот некогашен, државен кич, монументалните претстави во кои главна и единствена улога имаше колективното тело.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Дијалогот се одвива по неколку неми водења љубов, како почеток на процесот на нивниот “озвучен филм”: - Еднаш гледав филм во кој главниот јунак не зборуваше повеќе од половина саат.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Додека се сквернавеше македонизмот во смрадот Скотје се изгради и 135-тата противвоздушна ракета во која главен забављач беше хоџата од Серези, кој у четири сабајле на 1000 ватни звучки со песна го будеше локалното населење.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
” •Секогаш, по повод Сенка на сомнежот ми се наметнува оваа поединост: во првата сцена на железничката станица, кога пристигнува возот од кој се симнува вујче Чарли, од оџакот на локомотивата сучи многу јак црн дим, и додека возот се приближува, тој го затемнува целиот перон.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)