Предавањата во училиштето за Кејџ беа начин да се направи себеси достапен на сите коишто сакаа да работат со него. (На сличен начин, издавањето на своите книги тој го објаснува како доследно спроведување и проширување на тој принцип кој неговите искуства ќе ги направи достапни до поголем број почитувачи и следбеници).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Според нив, музиката е прекумерно поедноставување на ситуацијата во која се наоѓаме.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Прифаќањето на ваквите појдовни точки и заклучоци можеби не би било можно кога не би биле свесни дека Кејџ своите ставови секогаш ги изнесуваше со свест дека ги изнесува своите ставови и кога не би ја имале во предвид познатата забелешка на Костеланец дека “во Америка, за разлика од поголемиот број европски културни средини, не постои утврден пат за постигнување на интелектуален и уметнички успех, еден единствен културен естаблишмент кон кој младиот и амбициозен човек ќе може да се насочи, нема одредена публика која донесува конечен суд, институции кои издаваат конечна потврда за успехот, признание или награда која ужива општо почитување“. 174 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
На планот на забавата во Софија на удар се многу ресторани со музика, кои младите не ги поднесуваат затоа што во нив се пеат и свират стари песни и шансони.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Никој немал помалку сочувство за боговите од Хомер, никој кон папската курија од Данте, никој помалку кон политичките фигури (и на Рим и на своето време) од Расин, никој толку немилосрден кон сопственото совремие од најчистиот лик на западната класика, Моцарт, кој млад умрел исто толку бедно колку и злиот старец Микеланџело.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Сѐ ова беше аматерски, без подготовка, наивно, против основните правила кои младиот мајстор ги научи во своите долготрајни предавања.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Мојата баба како да беше одраснато сираче, небаре вградена во куќата крај Езерото, како во една поприфатлива и почовечна варијанта отколку во балканските легенди, во кои млади мајки се вградуваа во темелите на видни градби, за да се смилуваат злите и кобни сили да ѝ ја поштедат градбата од мистериозно уривање.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
И како да беше слезен од оние плакати на кои млад црнец, кадрав, со бели заби и ситни насмеани очи, открива голема тајна - „Себура е највкусното кафе на светот“.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Бал - Собир, на кој младите си ја Азбука - Знаење што ја сочинува сета покажуваат фигурата, а старите ја наука на оние кои имаат високо кријат. мислење за себе.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)