кој (зам.) - задолжителен (прил.)

Спокојно, лека полека, како во расказите на Чехов во Јалта во кои задолжително се наоѓа и некое кутре а се изговара и по некој француски збор.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Забелешка на авторот: крајот од реченицата – во тефтерите ги запишува со грчка пена – се однесува на грчките закони со кои задолжително беа менувани називите на македонските топоними и личните имиња и презимиња на Македонците.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Една недела пред Свети Никола Летен, се паша на 2 јуни стар стил, и е заеднички сведен на жителите на Потковицата, чупите, со еден ерген што сами тие ќе си го одбереа и кој задолжително требаше да знае да свири на к’рнета (кларинет), уште од раното, пеејќи и предводени од свирачот, одеа да ја исчистат црквата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)