кој (зам.) - заедно (прил.)

Но секако, мораме од 20-ите години на овој век да тргнеме уште поназад, да речеме кон Тркалото на Marcel Duchamp од 1913 година. Frank Popper во својата монографија „Кинетичка уметност” (1975) заклучува, дека првото уметничко дело кое им одговара на пластичните и теорет­ски барања на кинетичкиот објект е Кинетичкиот волумен (1920) на Naum Gabo, кој заедно со својот брат Antoin Persner, е автор на познатиот Реалистичен мани­фест.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Врати ми го нереченото, прободи ме со тој црн меч, за нешто неповторливо твое одново да ме врати во младоста низ која заедно со В.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
ОБИЧНИ НЕШТА На улица пролеаната крв студенее и на лицето црвенее и во говорот На едниот плочник една рана на другиот друга Октомвриско свлекување на дивите костени Не свикнуваме лесно со умилкувањето на смртта па сепак ќе нè потиснат пораките на годините Вистината е во коренот цутот е шарена прелага Колку е поизморено телото е поблиску до сопствената сенка Но зошто да зборуваме за нештата со кои заедно легнуваме заедно стануваме.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Постои еден брег на кој заедно стоиме и секој поход нов нѐ сврзува посилно со него.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Денот го мина дома чистејќи го подот од ѓубре и собирајќи ги паричките од 10 фенинзи со кои заедно со неговиот пријател сликар играа фанта.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Покрај „вализе-то“ на Марија Мартинс, многу други примероци од Дишановата луксузна едиција беа изложени на оваа изложба, вклучувајќи еден посветен на Кетрин Дрејер, и уште еден на чилеанскиот сликар Роберто Мата Ехаурен, кој заедно со Дрејер ја напиша првата книга за „Големото стакло“(12).
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Поголемиот дел од преостанатите години на својот живот таа ќе го мине пишувајќи написи и книги за своите патувања низ светот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Беше чудно молчалив.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ова претставува преврат на претходните, долготрајни убедувања, целосно предавство на најнегуваните претстави за природата на машката хомосексуалност во кои заедно со многумина од нас сме мислеле дека веруваме и во кои гледавме да ги убедиме и другите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Благодарение на тоа што внимателно ги слушав моите пациенти, дојдов до важни сознанија за тоа како функционира човечкото суштество.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ми рече да одиме да се видиме со Зигмунд, кој заедно со семејството тукушто се вратил од Виенските шуми, каде го имаше минато остатокот од одморот по посетата на Венеција.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Јас ги поттикнувам да зборуваат за своите проблеми, преку слободни асоцијации, низ спонтан разговор, за да можам да стигнам подалеку од симптомите на нивната болест – до траумите од детството кои заедно со примарните нагони се закопани во нивното несвесно, и така да дојдам до вистинско разбирање на нивните болести и до излекување на пореметувањата кои се јавуваат кај нив во процесите на чувствувањето, мислењето и однесувањето.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Брат ми ѝ зборуваше за својот свет, кој се простираше помеѓу домот, факултетот, библиотеката, домовите на пријателите и болниците во кои заедно со колегите од факултетот практично ги усвојуваше знаењата од медицината.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сара му зборуваше за својот свет кој завршуваше со прагот на домот, за она што можеше да го види отаде границата на нејзиниот свет – она што можеше да го види низ прозорецот од својата соба: улицата и куќите од спротивната страна, и дрвата покрај куќите и небото над нив, дел од тој недофатлив свет беше и она што можеше да го види во книгите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Јас ѝ реков да оди сама, и веќе не одев со неа на заедничките ручеци, а кога брат ми доаѓаше да ја посети, како и секогаш во недела наутро, јас излегував од дома уште пред тој да дојде.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се закануваше и молеше, се довикнуваше и се одзиваше, се повикуваше и премолчуваше, а сеедно остануваше да пишти, да вреска, сета таа единствена глутница, која заедно бараше некој одговор и заедно остануваше без него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ковчегот во кој заедно со брат и Никодин се криеја кога играа миженка.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Летачот со кој заедно го почнавме летот одлета со ноќта, исчезна во зората.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ѝ завидуваа на вродениот инстинкт кој заедно со нејзинита проникливост секогаш ја правеа посупериорна.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Десетина планинари на различна возраст ги чекаа своите стари пријатели планинари со кои заедно учествуваа во освојувањето на Кораб, Титов Врв и Солунска Глава.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
5. Таква е, гледана однадвор, пуста и ненаселена, наваму од крајот на последната Голема војна, односно наваму од принудната колективизација, и нешто потоа, откако ги зафати луѓето емиграцијата, таа самоникната и безимена потковица среде Бакарно Гумно, која, спуштајќи се благо по голите падини на ридиштата, на запад и на југ, сè до мелиорацијата (пред десетина години ја извршија доброволно младински работни бригади; покрај бесплатна исхрана, работничка облека и плускавици на дланките, младинците имаа и задача да ги шират меѓу себе љубовта и братството) се преточува во ливадско земјиште (сега сушно и неплодно) испресечено со мртвици и блата кои, пак, се вливаа во Црна и во кои заедно со стотици видови барски и преселни птици живееше и лошиот дух на маларијата, а на исток и на север, односно на североисток и на северозапад, сѐ до мариовските планини, односно сѐ до Прилеп и сѐ до крушевските планини, во житница и тутунско поле.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Пере Тошев, кој заедно со Бошета и со многумина нашинци во оваа војна се борел на бугарска страна, на Јанчевци им донесе две бугарски ополченски одликувања од времето на Руско-турската војна од 1887 година, едно Бошево друго од татко ѝ на Драганка.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Сфати и не и пријде. Не ја поздрави и отиде на станица да растоварува вагони, три дни, додека не го најде некој од оние со кои заедно ги нишанеше Германците.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Јас знам дека тоа беше љубов за која требаше да се живее, но наспроти сѐ јас умирав преповторувајќи го секој твој збор, умирав препрочитувајќи го секое твое писмо, умирав додека ги диплев алиштата кои заедно ги купувавме, умирав со проѕевките во ноќните бдеења, умирав без да знам дека умирам, а сега умирам додека те гледам пред мене со сето твое отсуство и се прашувам од кога е тоа така, зошто е тоа така?“
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Тој ден случајно сретнав еден од оние луѓе од безбедноста со кои заедно бевме со џипот на погребот на Борко на гробиштата во Долнец.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Почна да собира порез, прирез, да собира војници, а требаше да оди и потера, оти собраните витолошки „Б'лгари“ не сакаа да одат да се бијат со својот „б'лгарски“ Војвода Јована Ѓуровчето, кој заедно со Гурлука и други „патриоти“ се врати во своето Мариово летото 1913 година со голема чета и дојде во Биновиот реон — онаа пуста Опстраница. каде што се Сукаловите колиби.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- Што е ова, свадба ли е... - им викаше бесно на офицерите кои заедно со војниците пукаа поделувајќи ја радоста; разбеснет, командантот, ги казнуваше.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Еден таков момент за мене беше приликата во која заедно со еден пријател посетив некаква спиритуалистичка средба со многу луѓе во еден чуден дел од Глазгов.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ниеден од нас не познаваше никого таму; колку што знаевме, ни нас никој не нè познаваше.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Се посомневале во некој селанец од Крупиште и од она друго село преку реката но се покажало дека тие луѓе имаат сведоци со кои заедно ловеле, во друг атар.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ако не почнеше Војната полицијата ќе го расветлеше случајот. Ќе го казнеше злосторникот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Јусуфовиот дедо по мајкина линија беше Хусеин Дино-паша, кој заедно со својот брат, султанов министер за надворешни работи, ќе работат за автономија на Албанија, поради што вториов ќе биде интерниран до крајот на својот живот во Анадолија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Особено голем публицитет во јавноста на САД предизвикало првото интервју на Јосип Броз Тито дадено на д-р Стојан Прибичевиќ и на Џон Талбот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Со сојузничка помош и наоружување ние можеме да создадеме војска од 700 -800.000 војници, кои заедно со сојузниците ќе му го зададат последниот удар на германскиот фашистички окупатор".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
- Доволно е, доволно е со смеење. Да заклучиме: значи, сѐ на сѐ пушката е составена од триесетина делови кои заедно прават само една работа. Која?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
И не само што албанскиот диктатор одби, туку придонесе во целиот сталинистички период да се засили масовна пропаганда против личноста и делото на Фаик Коница, кој заедно со Фан Ноли, беа според многумина најголемите умови во албанската историја.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)