Можноста да ја погледне в лице, му предизвика паника која моментално го направи нечувствителен кон телесната болка и кон душевното страдање.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Целата оваа реалност е наметнато, екранизирано платно на сиви сенки, кукли од партали, гротескна претстава на сурогати, црно бели копии без идентитети кои моментално атрофираат ако врз нив истурите шолја црно кафе.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)