кој (зам.) - најчесто (прил.)

Патот на Чанга секогаш водеше кон вистината по кој најчесто не одеше татко ми.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Од процепите на камењето на тврдината излетуваа илјадници чавки кои најчесто во меланхоличен прелет, со здружен повик што чиниш ја бранува синевината на небото и повикува на далечно и неизвесно патување, запираа на гранките од тополите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Дискурсот што го промовира целата таа гро­зо­морно анахрона булумента наоколу, која жи­рира, дели награди и објавува книги според единствената, комесарска, метода што ја знаат и според критериуми патриотски т.е. идеолошки т.е. никакви т.е. полоши и од никакви затоа што со никаквите барем владее случајот, за раз­лика од оваа мрачна културна ентропија што ни ја нудат новите наци-идеолози, е дискурс архаичен, полн со патос, плачливо самосожалувачки, екстремно нелуциден и здодевен, но којшто, од друга страна, на некој чуден начин е ефикасен и опасен затоа што оперира со најпризем­ните (најмалку интелектуални и кои најчесто се гола пропагандна содржина, што така добро го знаат разуверените Сербо-Кроати) пориви на човечкиот дух: идеализмот, морализмот и ресентиманот, три најстрашни духовни гревови од кои особено интелектуалецот, според Слотердијк, мора да се чува.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тоа се тип на луѓе кои најчесто продаваат муда за бубрези или сеачи на магла од кои добро се офајдивме во овој транзиционен период.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Тоа се типови луѓе кои најчесто се вработени во институциите кај овие првиве, а нивната главна особина е длабоко да пенетрираат кај нивните претпоставени задници со што ќе успеат да се одржат на позицијата во која се дочепале и притоа да не дозволат на конкуренцијата да им го заземе нивното место, а најчесто служејќи се со своите вешти кодошко-лакташки особини секогаш ставајќи му сопка на соперникот и увек гласајќи за партијата која ги убутала на тоа работно место.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Татко беше член на стручниот колегиум со кој најчесто заседаваше Мирон Донски.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Тоа беше неговиот мал празник на животот, на чардокот кој најчесто носталгично го враќаше во бурната цариградска младост.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Во насловот е концептот. Насловот го поетизира и уметнички го артикулира актот кој најчесто е резултат на една дисперзирана естетика и еклектична филозофија полна со контрадикторности.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Туку повеќе од обичниот свет, кој најчесто случајно заскитува по ликовните галерии и лаички се загледува во сликарските платна со малограѓанска претпазливост да не се препознае во некое од нив како во искривено циркуско огледало.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
3 „ИНВЕСТИЦИИ: Од каде доаѓаат, колку пари прават, што е ќарот на Македонија?“, достапно онлајн на http://faktor.mk/2015/10/20/investitsii-od-kade-doagaat-kolku-pari-pravat-shto-e-karot-na-makedonija/. 8 невработеност и уште поголемата понуда на работна сила на пазарот на трудот што го става работникот во инфериорна положба и од него прави послушен субјект кој најчесто премолчно ги прифаќа кршењата на своите права.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Секое мало зголемување на работничите права најчесто катарзично се најавува од страна на Самостојниот синдикат на Македонија (ССМ) како репрезентативен синдикат, кој најчесто останува нем кога следат драстични кастрења на истите.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Сенките, со своето навестување дека можеби и ние сме сенка на некоја суштина која ќе ни остане тајна сѐ додека не ѝ се вратиме, се дел од оние чуда на секојдневието кои најчесто остануваат незабележани.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И само понекогаш некој ќе се загледа во сенката што ја фрлаат облаците или некое дрво, или ќе се загледа во сопствената сенка, и тој миг му изгледа како насетување на некакво откровение.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Оттаму маѓепсаноста, кај обајцата, со комплицирани машинерии, наменети за произведување на најнеочекувани ефекти, чудовишта или чуда, машини - треба да се нагласи - кои најчесто се неупотребливи, неефикасни: оптичките машинерии на Leonardo-вата Прва книга за светлоста и сенката и Duchamp-овите стакла За гледање со едно око...; оттаму нападните машинерии од цртежи на бојни коли кај едниот, цртежот Бокс-меч кај другиот, празничните машинерии какви што Leonardo постави по собите на Белведере во Ватикан, исполнувајќи една сала со овчи меури, кои ги надува со помош на мев, според една епизода кај Vasari, „до таа мерка што неговиот помошник морал да се тргне во еден агол”, и какви што Duchamp, ппопречувајќи им го влезот на посетителите на Надреалистичката изложба од 1938 со помош на мрежа од јажиња распнати во сите правци, налик на оние на некоја визуелна пирамида во бунило...
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Чета разулавени неранимајковци, манипулирани во сите времиња и различни режими за да ги вршат валканите работи, кои најчесто се појавувуваат на Балканот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Мајка дури ќе нѐ облечеше во новите алишта кои најчесто ги облекувавме во деновите на државните и верските празници.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
12. БЕРБАТ.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И нашата куќа крај реката имаше свои посебни празници кои најчесто ги споделувавме со соседите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тоа беше неговиот водечки глас на старата трогласна полифона песна од родниот крај која најчесто ја пееше и преку која се чувствуваше најблиску до своите преку границата, како да ги довикуваше со својот осаменички глас.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Таа беше често отворена и за емигрантите од нашите краишта кои пребегнале преку ѓаволски затворената горница во почетоците на сталинистичките времиња, со намера да заминат во далечните Америка, дури и Австралија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Поседуваше волшебна насмевка од која бликаше невидена благост и темни бадемести очи од кои најчесто зрачеше силен интензитет и добрина.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Овој клучен парадокс генерираше други, непредвидливи, со кои требаше да се живее животот, да се совладуваат противречностите кои најчесто ги следеа.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Постои некаква имагинарна рамнотежа, некакво согласје, можна хармонија, меѓу законитостите во природата и социјалните законитости и историјата, кои најчесто ги доведува во прашање човекот со своето однесување.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Најголемиот парадокс беше што на крајот од својата мисија ја губев земјата којашто ја претставував!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Според неговата длабока, интуитивна логика, со која најчесто се спротивставуваше речиси на наследената инерција на фаталноста, настојуваше да открие некаква трајната закономерност, крај силните барабани на дијалектичката патетика на новите времиња, дека токму при падовите на империите, се отвора пандорината кутија на со векови потиснувани страсти, на идеалите на поданиците на Империите, на многубројните народи кои биле потчинети на една власт на чие чело бил императорот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И настојував, читајќи го Сјоран, да се доближам до смислата на неговата Школа на тираните во проекцијата на видениот државен удар во Тунис, подоцна во доживеаните состојби на однесувањето и на други владетели до кои се доближија моите дипломатски мисии.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Прости ми што овие бели лисја ги откинав од крајот на тетратките на твоите писмени работи од осмолетката, кои со толку многу радост ги испишуваше и кои најчесто двете заедно, легнати на креветот, ги читавме.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Петре се спика под тезгето и го повлече манастирскиот измеќар кој беше и помлад од него, зашто умот, кој најчесто споро му работеше, сега му прати брз абер: јаничарите!
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Беше продал досега повеќе такви книги низ целиот Медитеран, и, задоволен многу поради тоа, сега повеќе се посветуваше, и без очигледна желба за корист, на душевните проблеми на пријателот, кои најчесто вешто ги измислуваше и комбинираше, додека да ја дознае неговата вистинска тајна.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Поволностите од оваа промена се тие што ангажираните невработени лица ќе земаат надоместок за изврше- ната работа во висина на плата, кој најчесто е повисок од паричниот надоместок за невработеност (бидејќи тој, согласно чл. 68 од ЗВОСН, изнесува 40 или 50% од неговата претходна плата), додека работодав- ецот е стимулиран да го вработи таквото невработено лице, бидејќи дел од износот што ќе му го исплати за извршената работа ќе му биде обезбеден од страна на државата.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
До промени дојде и кај основата преку која најчесто се стекнува право на старосна пензија, имено, преку навршување одредена возраст и исполнување одреден стаж.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Чудната Јамка е една од темите кои најчесто се среќаваат кај Ешер.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Требаше да се смири времето, брановите, па границата, ако не беше скината долгата сајла, да се врати на старото место и да се појават белите гумени или метални балони, врз кои најчесто запираа уморните галеби летајќи од едната во другата земја.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Негово беше да ги презема клучните одлуки, а Мајка препуштајќи се на крајната цел која најчесто и не ја разбираше, туку само наслутуваше, ги поднесуваше последиците.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Денес издавањето е графички чин врз кој најчесто издавачите имаат монопол.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
О Боже, колку ги сожалувам издавачите.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Успеваше со книgите да се спаси од хроничниот дисконтинуитет на Балканот, кој најчесто беше резултат од непредвидливите налети на историјата врз судбината на луѓето.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
По нападот, дури и оние групации кои најчесто се противеа на Рузвелтовата надворешиа политика, сфатија дека е дојден крајот на бескрајните дебати.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
На 8 декември 1941 година, Конгресот објави дека Соединетите Американски Држави се во војна со Јапонија, а три дена подоцна и Германија и Италија ѝ објавија војна на САД.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
За душата уште се зборуваше во нашето бегалско семејство, а тоа често се случуваше, кога денот ќе осамнеше со абер од другата страна на границата, кој најчесто, ако не и секогаш, во тоа клето време на сталинизмот значеше исчезнување на близок.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)