„Русија ќе ја побара нашата слобода не за нашите црни очи, а да се направи пат по кој полесно да стаса до Цариград...
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Го поздравив плашливиот провален провалник кој исто како и јас нестрпливо ја очекуваше вечерта – темнината во која полесно се краде, пие, танцува, сака... (Умирањето е добро и в зори.)
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)