Едни мои пријатели кои редовно практицираа бајачки мисионери слушнале за него дека бил многу подобар од кецот и дека бил толку способен што разговарал дури и со Господ.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
- Ги протераа и циганите кои редовно си праеја пикник на пољанчето пред сегашната амбасада - се изнервира Кока колата.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Едни се задоволуваат со разгледувањето на списанијата од порно литеатурата, други стојат пред витрините на баровите каде што се прикажуваат само полуголи жени, трети грицкаат пржени компирчиња и некаде тапо и бесцелно гледаат, некои се определиле само за еден франк во автоматот, една минута да „уживаат“ во убавините на некаква булеварска филмска серија, други итаат некаде, трчаат да се симнат што побрзо до метрото, а пак во кафеаните, кои се редовно полни со сомнителни жени, неретко се слушаат викотници, кавги, кршење на чаши, па доаѓа и до тепања, кои редовно завршуваат со пискотот на полициската кола, зашто со некаква незабележителна магична моќ, при секаков прекршок, набргу таа ќе се најде за интервенција на местото на прекршокот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Со омилените букинисти кај кои редовно прелистуваше и купуваше книги последен пат се виде во 1938 година пред да се врати во Македонија.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
На Коница, кој редовно го читал European и ја следел полемиката, ќе му направи силен впечаток прилогот на Аполинер.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Томо беше тој кој редовно ја смируваше.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
11. Во неделникот Време (кој редовно го купувам во 42. улица) ги читам вестите од татковината.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Шифра: Господарот на камшиците", гласеше огласот кој го испрати по СМС во неделниот додаток на весникот кој редовно го купуваше и го читаше оптегнат на троседот во пижами и влечки, додека жена му трчаше по децата, готвеше и пеглаше.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Монотониот звук на фабричката лента беше едноставен, смирувачки, исто како и неделниот чек кој редовно го подигаше во петок, по само десет минути чекање во уредна редица од работници дојдени, како него, којзнае од каде – Руси, Црнци, Кинези (колку многу Кинези!) и некои други раси и видови кои не ги ни препознаваше на прв поглед.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Политичарите за кои редовно гласаше не умееја да се снајдат во апсурдноста на чудовиштето кое половина беше мир, а половина војна.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Ние, луѓето, покажуваме сѐ само кога знаеме дека никој не нѐ гледа; од таму доаѓа филозофијата на студената страст, на помиреноста со светот без очи и слепата судбина, стратегија која редовно вродува со невиден, чудесен плод кај публиката.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Ана работела како собарка во познатиот хотел во Софија “Батемберг“, Во кој редовно одседнувал Гоце Делчев кога престојувал во Софија и во кој навратувале голем број македонски револуционери.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
На крајот од сите негови 24 часовни свињарења и мирисот на кочина кој редовно го носеше со себе, ќе дојдеше кај мене и горко ќе се исплачеше.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Ја немаше Јадранка, за да ја споделиме шегата за комшијата кој редовно, искрено речено, (а сметам дека тоа беше неговиот третман за расонување), рутински се расправаше со жената, која му возвраќаше со непрекинато заканувачко мавтање на показалецот.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Секако, потоа ќе заѕвонеше телефонот или искрснеше некоја итна и неодложна работа, која редовно ме спречуваше во моите намери, но за нивна среќа, а можеби и моја, оти инаку не знам што сѐ можеше да се случи со мојата, веќе до влакно, истенчена толеранција...
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Така ги побиваш хиерархиите на општествената вредност според кои редовно се ставаат во класи современите поединци.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Со останатиот свет одржувам врска само благодарение на некои роднини и пријатели кои редовно ме посетуваат и ми кажуваат што има ново во градот.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Не му пречеше ниту гласниот звук од телевизорот во соседната соба кој редовно забораваше да го исклучи.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Ноќна работа се смета работењето во ноќно време, односно во периодот меѓу 22:00 часот и 6:00 часот наредниот ден.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Работодавачот кој редовно користи работници за ноќна работа е должен да ја извести инспекцијата на трудот (чл. 127, ЗРО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)