Така, Симан, којшто е добар познавач на делото на Бојс, направил изложба низ која доминира продукцијата на цртежи и инсталации од скулптурален карактер, како што беше случај со оној негов комплет канцелариски мебел и бакарни прачки, “Ground”, претставен во 1981 година на изложбата “Арт, Германија денес”, или пак, напластувањето со филцани покривки наречено “Fonds VII”, кое влегува во колекцијата на националниот Музеј за модерна уметност.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ретроспективата што тој ја замислил предлага пријатна „прошетка“.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Се надоврзуваат простори со различни димензии, во некои се среќава осамена творба (како Olivestones), како и широки простори кои слободно „дишат“, инсталации кои меѓусебно се допираат.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Во кој слободно можат да се лажат и уништуваат.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Како што смета авторот, ако на почетокот од последниве два века (за кои слободно може да се каже дека се во знакот на борбата помеѓу идеологијата и поединецот) бил посилен аспектот идеологијата против поединецот , со постепеното ослабување на врската на поединецот со општеството доаѓа до сѐ поголемо засилување на аспектот поединецот против идеологијата.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Но тоа не значи и дека се намалуваат шансите на поединецот да ѝ се измолкне на идеологијата.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Во некои од нив, вели: „Секој јазик со кој слободно можеме да се користиме им служи на сите човекови потреби.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
По нивното заминување дворчето се прошири, се направи место и за Мурџо кој слободно се појави од зад куќи вртејќи со опашката и поздравувајќи се со Деспина и Роса со душкање за на крајот да се примири крај Пела дозволувајќи ѝ што сака да прави со него.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Чанга беше среќен што меѓу татковите книги откри дело од староримскиот поет од Верона, Катул, со слики од римскиот форум по кој слободно шетале кози.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Се отвори. Се сруши во него браната што требаше да се извиши на реката низ која слободно минуваа јагулите...
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)