кој (зам.) - случајно (прил.)

Но што можеа да имаат Татко и Камилски, со фанатичните службени препишувачи на времето, Бувар и Пекуше, кои случајно се сретнале во Париз, откриле заеднички афинитети како кописти и решиле да се спротивстават со нивната автодидактичка апотеоза на тогашниот култ кон науките во нивниот најголем расцут во XIX век?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Застанаа малку на страна, покрај плакат кој рекламираше поволен кредит од С-банка, под кој случајно ѕиркаше зборот „Убиство“ - остаток од постер против абортусот кој бил тука пред него.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Зашто ова не беше само штетник кој случајно задавил неколку негови пилиња.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Писателот Едо Бранов бил во Сан Диего, Калифорнија, иако само неколку дена, на гости кај една госпоѓа со која случајно беа копреведувачи на една поема од една позната данска поетеса – тој на македонски, таа на англиски.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Секој имаме своја кариера што сме ја избрале или во која случајно сме се нашле.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тој најпрво помислил дека брзите нозе ќе го спасат од трагедијата да биде наденат на рог од крава, ама после сто-двесте метри стипл-чес, сфатил дека куршумот насочен кон кравата, а испукан од пиштолот кој случајно го имал кај себе, ќе му овозможи да поживее малку повеќе од годините што си ги носел на плеќите.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Органџиев, кој случајно одејќи по една улица, видел дека Павела го носат во спровод.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Сопружниците, од некои причини, само што не се беа степале.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Наташа со автомобил кој случајно намина ја однесоа во болница, а потоа за неколку дена ја префрлија во големиот град во психијатриска клиника.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
А потоа почна да не ги распознава нештата, да ги побркува – го земаше ножот за да пресече леб со него, а потоа помислуваше дека е игла и бараше од мене да ѝ донесам кошула за да ја закрпи со ножот, компирите ги редеше во шкафот за чевли, и онаа кукла – парталче со избледена крвава трага преку неа, сигурно во еден миг за неа се претвори во птица која ја пушти да одлета.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Не препознаваше некои од своите пријателки кои случајно ќе ги сретнеше на прошетките – а откако тие ќе ѝ пристапеа, таа ја криеше збунетоста, им поставуваше општи прашања, за да не се забележи дека не знае со кого разговара.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Станав, колку да ја соблечам јакната - ми беше топло - ранчето го ставив на седиштето и тоа се случи за миг.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Не се сеќавам кој случајно седнал врз него.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Така беше кога прв пат одев на есенска прошетка во Сарај.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)