кој (зам.) - спокојно (прил.)

Одѕивот од пукотот во долината стивна и пак се заслуша бучењето на реката која спокојно го продолжуваше својот пат.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Си претставил дека некој низичок блондин, кој спокојно си купувал весник е...
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Единствена утеха ѝ беше малечкиот син, кој спокојно дишеше крај неа.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Првиот пат кога слушна пукотници во далечината која беше доволно блиску до мирот во кој живееше и од кој спокојно можеше да филозофира за состојбата во земјата, се стресе.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)