ме (зам.) - бацува (гл.)

А тој кога виде колку пари добив, почна да скока, да се радува, да ме бацува како тој да добил.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
— Па ти ме имаш бацувано повеќе од мајка, вели, секогаш кога ќе ти донесев писмо од Никифор, ме бацуваше.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И само да ме грли, да ме стиска, да ме бацува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Претседателот со десната рака ми честита, со левата ме прегрнува, ме бацува и потоа, сѐ уште држејќи ми ја раката, се истргнува да можат присутните да видат колку величествено изгледам со почесниот забрадок во боите на државното знаме околу главата.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)