Ана, твојата тежина ме задушува и е толку мека и занесна...
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
СПИРО: Аман, чорбаџи, само тоа не, каде се видело тоа чудо, ѓавол без рогови, човек без мустаќи!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Пак си локал ракија. Тфу, смрдиш како бочва! Потаму од мене, ќе ме задушиш.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Почувствував ситна, но прилично остра болка, не знам каде точно ме боцна, ме задуши.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)