ме (зам.) - кандисува (гл.)

— „Јас излегу да го бркам Арслан беј, а Бино, кој ме кандисуаше да му се предада, седна на неговиот стол!“ — си велеше сам за себе и не можеше да се помири со тоа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но изгледа ти не ја чувствуваш таа смрдеа, та ме кандисуваш и мене да се потурчам за да бидам пак јас две-три години негова.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)