А мојот маж со студена љубопитност ме набљудува како минувам со чешелот низ косата или како ја кревам лажицата со топла супа од чинијата до усните.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Предвидливо, гардистите ме фаќаат и по молскавично судење ме стрелаат во истиот двор, додека таа, од терасата на осмиот кат, со расеана насмевка ме набљудува како паѓам издупчен, а бескрвен, на скржавниот тревник...
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Во некој момент сигурно забележала, застанала молкум да ме набљудува како и самата нешто да очекува; веќе беше невозможно да не ме издаде напорот да го продолжам тоа затишје, да не го прифатам тоа пак да се вратат наспроти Мари-Клод, против Мари-Клод која не можеше да разбере, која молчешкум ме гледаше исчекувајќи; да се пие и пуши и да се зборува со неа, за до последниот момент да се одбрани слаткиот интеррегнум без пајаците; да се запознае нејзиниот едноставен живот работа-дома и сестра студентка и алергиите; да се сака, така да се посакува тој црн прамен што ѝ го чешла челото, да се сака таа како цел, како стварно последна станица на последниот метро во животот, а тогаш - бунар, тоа растојание од мојот стол до онаа клупа каде што можевме да се љубиме, кадешто мојата уста можеше да го испие првиот мирис на Мари-Клод пред во прегратка да ја однесам до нејзината куќа, пред да се качиме низ оние нејзини скали и најпосле соблекувајќи ја од себе толкавата облека и толкавото чекање.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ме вџаши нејзиниот мир. Неискажливо тажно, без отпор, нејзините очи ме набљудуваа од друг свет , како да ме жали и теши во ист миг.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Лежерно завален во фотелјата, обвиткан со темноцрвеното домашно палто, ме набљудува со неодредена насмевка, како да сум интересен инсект, зголемен под лупата.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Внимателно ме набљудуваше додека се обидував да го избегнам месото и со лажицата буричкав низ оризот.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Откако завршив и ја плукнав последната киселина, пак ја забележав мачката како стои зад малото прозорче од тоалетот и ме набљудува како некој шпиун.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Го набљудував: кога почна да џвака, подзастана како да се обидува да мисли - во тој момент се исплашив - но веднаш потоа продолжи како ништо да не било и пикна уште едно парче месо во уста.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Седнав на едно мало столче и некако се возбудив: двајца уметници, еден од една страна, а другиот од друга страна ме набљудуваа нападно, нешто цртаа без да ми најават што ќе прават.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Шефот Кузе ме набљудувал и ме викна: Качи се во колата.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Мислев дека по толку долго време што не јадев, оваа храна ми направи тешкотии.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Проценувачки ме набљудуваше за момент, мрморејќи „да, да“ себе си во брада и тогаш, со помош на медицинските сестри, госпоѓицата Арцибалд и госпоѓицата Сливовиц, ме проведе низ серија тестови кои би збуниле и космонаут.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Прво ме премери вклучувајќи ги прстите, горната вилица, черепот, пенисот и усната школка.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Потоа ректален преглед, па ЕКГ и анализа на урината. Па тестови.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)