- Не, - рече баба му, - нема да ме насмееш.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
-вистина ли е вујче.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Ги закопав прстите во крилцето и почнав да буричкам внатре.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Памтам еве дека сакаше да ме насмее.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Знаеше да ме насмее повеќе од сите други.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Вистина, кога бев малечка, пет пари шеќерчиња можеа да ме насмеат кога бев лута или плачев како некој да ме коле, а денеска не!
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Денеска само Илија може да ме насмее, да ме распее, да ме облажи повеќе отколку што може една вреќа шеќер да облажи.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Колку и очекувано да забавуваше нејзината комика, заклучив дека воопшто не успева да ме насмее.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)