ме (зам.) - научи (гл.)

Тики, Чедо е мојата најголема љубов.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тој ме научи да правам чуда.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Василис Василикос во поговорот кон грчкото издание на Времето на козите Времето на козите ме воодушеви и ме научи за многу работи за нашиот Балкан, толку многу дискутиран, а толку малку познат.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Кога бев момче ме научија да мислам за Англичаните како за народ со пет оброци.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
(Од сите мои познајници, единствено покојниот Ренди Накајама успеа од прва да го сфати упатувањето на Зад шумата; тој е оној што мене прв ме научи.)
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
МЛАДИЧОТ: Не. Горе бевме скудни за тутун и затоа не ме научија.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Максим ме научи.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ги гледам обајцата и се трештам: како да си помогнам, кој да ме научи нешто?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ама... - На десет години татко ми ме научи да возам.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Процесот ќе потрае, но со текот на времето, искуството ќе ме научи да не паѓам на секој чекор.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
А не било тешко да ме научат како се јаде и пие, без да тече од сите страни.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ме научи да гледам со твоите очи, во твоето време... така постојано живеам во твоето... зошто моето одамна го нема...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Но животот ме научи на многу нешта.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ме научи како да се поздравувам и гушнувам како црнец, за да не го брукам пред неговите пријатели.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Знам дека ќе можам да летам. Ти ме научи да живеам сама.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
А еве, татко ти мене ме научи да пијам чај место кафе.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
До кога и да остане заклучен - Останатите се уметници.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Дишанови и јас често бевме повикувани на исти приеми.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На еден од нив и пријдов на Тини Дишан и ја праша што мисли, дали Дишан би се согласил да ме научи да играм шах.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Човечката рамнодушност ми ги отвори очите, животот ме научи на простување, тлеечкиот жар од горко и очајно плачење кое доаѓаше од далечината ме научи на простувањето.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ќе простам и ќе ги шатирам лагите за повеќе да не бидеш мое минато.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Знам само дека ме научија да мразам, премногу знаев и премногу страдав.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Знам дека сѐ е лага и како казна ме параше вистината.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
МАТЕЈ: Никој ништо не ме научи. Никој не ми кажа што е добро, што е лошо. Не бев на тој час.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
МАТЕЈ: Не приплачувај. Ништо не ти верувам. Ти нема да ме научиш што морам да правам јас!
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ме научи сам да си правам свирчиња од житни класја, да измислувам свои инструменти, своја музика...
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Учителот Димитар ме научи да пеам. Да свирам на шупелка, на тамбурче.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
А ми ја кажувала, добрата таа, за да ме научи да го почитувам лебот.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Професорката Анета, строга и правична, ме научи на истрајност, точност, одговорност...
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Професорот Нико ме научи на човечки пристап кон другарите, кон луѓето, ми помагаше да го развијам својот талент за цртање, што подоцна, во животната борба ќе ми биде од голема полза...
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Јас го зедов знамето со двете раце и застанав десно од Петрета Питропот, како што тој ме научи.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
- Јас – скромно рече Игбал, како божем станува збор за некаква обична училишна лекција.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ние двајцата само еднаш сме се виделе, онаа ноќ, на почетокот од мај.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- А, мене кој ме научил? – прашав.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Како така си ме научил? Кога?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)