ме (зам.) - одбрани (гл.)

Се раѓам јас и сите застанале да мислат како да ме одбранат од лошите наречници.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
–„Арно, за тоа ми кажал, ами за Лиса, што ќе ме испердушеше ако не беше Смиле овчарот да ме одбрани, се сврте кај овчарот и му рече: не беше вака, бре Смиле?“
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Да скокнам преку пенџере, високо е, ќе се отепам; да седам нема кој да ме одбрани, ќе ми ја земе честа...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Да беше овде кога ми дојде мене, дали можеше да му удри и да ме одбрани?
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Збровите со кои се трудеше да ме одбраниш умни ти беа, батка, и добро обмислени.: „Афериве што се обидуваме да му ги припишеме на наш Боге, тврдам јас, се обични скалила од чад по кои се обидува неговото машко его да се покачи повисоко од другите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Според вашите реакции, другари, во оваа намера нашиот Боге успеал!“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дали ја планирав одмаздата? Се сеќавам дека на ова прашање, барем досега, повеќепати имам одговорено потврдно.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А во моментите кога едната од нив ќе се обидеше божем да ме одбрани од некоја невкусна шега, другата ќе се послужеше со нова досетка!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Потоа нема да ви кажувам што сѐ ми се случуваше, како ја преживеав таа канонада од поуки и прекори, тоа понижување од најдолен вид, ако понижувањето може да се класифицира по видови, таа моја наведната глава и зачепена уста што не сторија ама баш ни најмала усилба да ме одбранат, да ја кажат вистината, или барем нејзината најблиска варијанта, да го објаснат оној мој недостиг од желба за постоење, оној мој кусок на нужна препотенција неопходна за живот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)