ме (зам.) - озборува (гл.)

„Ѓурчин и културата! Ајде мајката! Го клавал нашиот песнопоец на мртва стража.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Слушнав дека ме озборувале.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сте чуле ли уште за некој толку умен командант што испраќал песнопоец на мртва стража?“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И, секако, ме озборуваат: - Мајкин, малечок, не го пуштаат да излезе...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Секако, без мене се собираат во паркчето на нашата клупа.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Што, Филип? Пак ме озборуваш?“ се доближи Нина.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)