ме (зам.) - опсипе (гл.)

Имавме по два часа за шетање низ паркот и тоа време јас максимално го користев во првите неколку дена, а потоа се почесто останував затворен во ќелијата загледан низ решетката во еден од малите прозорци од женскиот дел, од каде ми се чинеше дека ме опсипува бран на светлина што ми е наменета само мене и која само јас ја чувствувам, убеден дека таму една жена го има истото чувство кое потоа продолжува во долг плач со солзи кои се и мои солзи.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Чудна неприродна љубомора ме опсипува.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
КОН ВТОРОТО ИЗДАНИЕ се случија Расказите, се случија читателите и пофалбите со кои ме опсипаа.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)