ме (зам.) - прекинува (гл.)

- Така... И никој да не ме прекинува. Јасно?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Долж џадето - повторувам - И немој да ме прекинуваш, да, долж џадето Желево - Брезница - Смрдеш, реков, па сѐ до Лабаница да ја распоредиш храната и да има и варено месо, сирење, кашкавал....
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ама ќе процениме ние во штабот дали јас сум во право... продолжувам да читам и немојте да ме прекинувате. Срамота... Молк!
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- За тоа ќе видиме - ме прекинува таа (пре)гласно, со вратена острина во погледот – Првин текстот.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Следниот вторник: - А, дојде. Здраво. Го донесе? Добро, стави го на маса.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
И ме прекинуваат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Нели ти реков да не ме прекинуваш? - се налутив јас.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Аман Викторија, ме прекинуваш! Не гледаш ли дека имам работа!
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
„Не зборувај така!“- ме прекинува Влатко.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Но не можел. Бил мал... - Како мал? - ме прекинува Весна. - Дете?
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)