Се разбира дека е доцна за каење дека ѕвездите веќе се клапнати и дека продавачите на пуканки пак ќе ме прогласат за почесен издишан балон.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Ме прогласија за информбировец. Пријател на СССР и Сталин.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Е, драги мој, човечки е да се простува, а ти и твојата мајка предвреме ме прогласивте за курва.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
И како во сите добри пародии - критичарите и кураторите ме прогласија за шарлатан, а малограѓанските колекционери се жалеа како моите слики не го одразуваат македонското поднебје кое е сончево и светло, а она што јас сум го изложил е темно и депресивно.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Овде, некој од театарската јавност, може да ме прогласи за малициозен.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Тој гледаше во мене воодушевено; очите му сјаеја како на младич; му реков дека ме става во многу неудобна ситуација, и дека, ако некој помине и види дека среде пладне му го покажувам стомакот на некој непознат маж, ќе ме прогласи за луда; му реков дека имам ќерка и дека годините не ми се за адолесцентни забави под некакво дрво, но тој не попушташе.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
4. Ме прогласија за агент на Југославија и сега сите ме следат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ме прогласи националист, вели, а тој се потсмева со Прогласот за рамноправност, се испрдува со нашиот јазик.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)