Не знам колку долго седев така и ја чувствував Дена како трепери стуткана до мене, кога одеднаш таа ме протресе и ми ги тргна рацете од ушите.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Како безброј лесни допири, кои и покрај нежноста, ме протресоа со својата блескавост.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
- Дадо слушна? Некој од шумата те вика!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)