ме (зам.) - разбудува (гл.)

„Право да ви речам, гулабите првин меѓу ребрата ми се изведуваат, потоа од крвта ми излегуваат, па во гулабарникот влегуваат, ме вдушуваат, на мене замирисуваат, најпосле по небеса летнуваат, во сонот ми се превртуваат, наутро со гугут ме разбудуваат...
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Се раскршува снегот и една глава се поткрева. - Што туку викаш, ми вели, што ме разбудуваш!?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Каде ќе најдам другпат труба да ме разбудува?“
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
И како што паѓам вреснувам и тоа пак ме разбудува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)