Ме сместија на улица „Солунска“ во куќата на Ташко берберот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Лежерно ме смести во една од фотелјите, им одрецитира неколку ласцивни вица на трите поети во подем и ги испрати, развеселени, назад во скопската ноќ.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Некако ѝ бев лута на Лима што ме смести со оваа екипа, затоа што претпоставував каква ситуација ме чека.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
А дотогаш, да ме сместиш некаде. Во плевната немаше место?
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Првин ме сместија во болницата на Црвениот крст, но, кога ја видоа раната, ме однесоа во воената болница.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)