ме (зам.) - стопи (гл.)

Само оваа мека земја, вечно галена од езерските бранови, крај водиве на кои навикнавме, ќе може да ме стопи!“
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Јас посегнав по зглавје од камен а каменот цврсто ме стопи во мигот...оградена со јад и болка...каменот го сомлев...го преплашив со мојот огромен страв...мајка му на Прличев можеше да ми позавиди...само да беше жива...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)