ме (зам.) - успие (гл.)

Го слушам јас тој молк твој што коле, тие нежни раце твои што ме угушуваат в раце ги чувам и чинам тих некој призвук тивја в мене да ме успие на твојата снага на твоето голо тело.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
- Прости ми мамо, но ме успал божествениот мирис на цвеќињата, - прошепоти Каја.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)