ме (зам.) - чува (гл.)

Нивната задача беше само да ми посакаат здравје, љубов, среќа и да ме чува Господ на патот наречен живот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Со добрина гостев, со убост ме нагостија, не улев на Бога, не ме стигна ни улерата, Господ ме чуваше од сотоната, ангели ми шетаа по домата.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Мојата мантра ме чува. Мојата религија, мојот Господ Исус Христос.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Со чувства или без во убава сјајна конзерва, Конзерва која ме чува.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Сега знам дека таму, горе на небото, има ангел кој ме чува.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ем ќе ме чува по цел ден, ем не ќе мора да ја плаќаш“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Не пијам нес кафе, ама уживам во убава чаша со нешто во неа, и не лежам веќе по камења, не се сончам на директно сонце, ама знам да уживам на креветче со добра книга, додека мојот мал Тото од едно кило ме чува како крволочен пес, кој секој што тука ќе помине го гледа како крадец на најроденото.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Мајка му, питома жена, ме чуваше како да сум ѝ син; од кај неа одевме во град или скитавме по блиската пруга во предградието и мечтаевме за жени, пари и патувања.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
АРСО: Мене — лозјето... А, чекај.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
СПИРО: Поумен од него! Да ме чува господ!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Кој ќе ја чува неа, кој ќе ме чува мене?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Цветан му беше пријател на Никифор и ме чуваше ко свое дете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Потоа ја одложи кариерата за да ме чува мене, па сестра ми, па двете заедно.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Сметаше дека луѓето треба да се почитуваат и да се разбираат, а не да си ставаат сопки.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Тоа ви е фала што сте ме чувале како татко, црното од под ноктите сте го ваделе, сте се треселе над мене кога сум имал температура, сте ми го држеле челото кога сум повраќал, сте ми укажале да не се плашам од првата менструација, јас вам така, јас сум гомно едно, пичка ми мајчина.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Господ ќе ме чува мене, јас луѓето.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Согласи се да ја водам тајфата и благослови ме.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Таа висока, добродушна домакинка и мајка, таа мила жена, која не ме оддели од софрата и ме чуваше како нејзино дете, не успеав да ја најдам, да клекнам пред неа, и бакнувајќи ѝ рака, да ѝ речам: NANE, FALEMINDERIT!...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Учителката нѐ прегледува секој ден и секојпат е доволна од нас: од мене и од моето девојче што навистина грижливо ме чува.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Ама мене ме чувал Господ од тоа, сполај му нему.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
- Ма немој, - рече одеднаш сестричката како да е возрасна, - нема кој да ме чува.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Чекај само да дојадам, - рече Бистра и тргна кон кујната.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Само мил лик пред мене гледам што ме чува од раѓање до денес и мала душа која јас ја одгледувам моја роза нежна, пејзаж дополнува, расне без бреме, додека трпеливо чекам, во ова најубаво време.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Некако сум посрамен дека веќе цели три дена ме чуваат дома.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ме чувала додека мама била на работа, не се согласила да ме носат во јасли и градинка - како што ги носат другите деца.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Интересно е, ама мене мислата ми бега некаде далеку.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Постојано ми пишуваше писма дека ќе ме чува како кралица и дека ќе создаде за мене богатство со тие негови десет прсти.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ми одреди и еден другар од интернатот да ме чува да не станувам ноќе.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
- Ха, - се поднасмевна Илко пофаќајќи ја амајлијата, - да ме чува од зло...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)