мене (зам.) - е (гл.)

Да кажеме: внатре во мене е реално, и внатре во нив е реално.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Лежев сосем неподвижен, небаре мртов и самиот си се сожалував.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
На фискултура претпоследен се редам. По мене е само Дракче.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Зошто сум низок? Тато е висок. И мама е висока. А јас?
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Тој напред, четите по него — ги одведе во Будимерци каде што навистина им приреди пријатен одмор.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ден, два,три — за мене е сеедно, но сакам да се слуша мојот збор во моата куќа, — беше последниот збор на Толета по тоа прашање.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Државниот Законодавен дом за мене не претставува само зграда во која се донесуваат законите тој за мене е храм во кој јас стигнав по долг аџилак (Исто).
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Сонцето заоѓа на запад, најубаво време е сега, кога денот заспива, а мислата во мене е само овој самрак и вечер.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
јас гледам дека сум болна- мојот испокршен лик - промените од огледалото ме ужаснуваат - сѐ на мене е непостојано - изразот - погледот - обликот на усните - сјајноста на косата- мекоста на тенот-
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
За мене е поважно прашањето за нашата национално религиозна и економска преродба; а тоа може да стане само со изучувањето на својот народ, прво како одделна единка, после во врска со другите Македонски и балкански народи и најпосле како член на словенската фамилија народности.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
За мене е јасно само тоа дека голем дел од сите наши несреќи се должат на бугарскиот народ.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
За мене е достатно кога организацијата ќе рече за некого дека е предавник.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Ненадејно некој ми доаѓа одзади и ме зема за лактот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Јас сакам да се свртам и да си одам, туку гледам - пред мене е мојата старица.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Дали сум присебен човек, или се во мене е ѓаволски испревртено.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Сѐ околу мене е преправено, испревртено, вели. Кај сум, кај се вратив, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тоа вреска, целото е омрсулавено, искрвавено од кошулицата, ама за мене е од убаво поубаво. Зограф.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Само во мене е студено.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сѐ околу мене и над мене е соѕидано. Некој ѕид околнаокол не ми дава да мрднам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И го потерале Мирчета да го праша зошто не јаде, да не е нешто болен, вели, и Мирче го прашал, а Бугаринот рекол: ״Секое англиско јадење за мене е отров, и додека Бугарија страда и јас нека страдам.“
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас излегувам од собата, ги кршам прстите, а пред мене е сѐ темница.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
За мене е преголем ризик да сум конектиран на Интернет.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Можеби на некој начин ова за мене е само тест или некоја мисија.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Зад мене е Гупешкиот манастир, се гледа само големиот покрив.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
До мене е папката со сведоштвата, документација за цела една повест.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Затоа телото за мене е фундаментално.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Заправо, единствената убава асоцијација што театарот ја буди во мене е сеќавањето на Пепи Мирчевски кога играше некоја античка драма на Охридско лето, а актерскиот костум му го беа накитиле со кондоми полни со вода - ние му викавме: „Пепи, пази да не се запиеш некаде со кондомиве“, а тој ни одговараше „Не ми е мене страв да не се запијам, страв ми е да не се заебам!“.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
А Дедо Мраз си продолжи по своему: - Со мене е и мојата пријателка Нова Година, ќерката на Добре, најдобриот човек на светот.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Не можев да одбијам. Важно е. За мене е важно.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- Со мене е Чавка, - ѝ покажав со рака.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)