мене (зам.) - сум (гл.)

Откоа му се изназборуа сиромајио на чорбаџијата, му ји клоцна со нога стомните и му го остаи џигеро, и откоа му плукна во дворо, си излезе од портата надвор и си отиде при еден другар негов, си зајмел некој грош и си купил месо и друго што му требаше и се запокладил како што рекол Госпо.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Оф, бре синко - му рекол - дали је за бендисуање, бре чедо, гробо од татка?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
За мене сум ти раскажувал од порано.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
- Ами зер за мене сум го купил, мори домаќинко, џигеров?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Јас, исушен, љубимец на вековите, ги засакав сите добрини и зла и сета жилавост на оваа голотија крај мене сум ја исцицал.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)