И тогаш ми се сака, ете, така, клинкајќи на овие патерици, да им пријдам и на секоја по ред да им погалам глава, да им го бакнам челото во брчки, тивко да им шепнам: - Пеј, мила, липај мила, плачи мила, ако тоа ти е за олеснување, а и за мене мевлем...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)