Ниту се читам, ниту ме читаат. Преку ден скитам, ноќе пловам, Засонувам, сонувам, подлетнувам, Писмото небесно го исчитувам И на тоа писмо се восхитувам, Зашто и за мене нешто пишува
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
И мене нешто убаво ќе ми помине низ душата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)