До мене повторно беше кралот Иби.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Не сакав да се крие пред своите врсници и да плаче ноќе поради мене. Не сакав да живеам во него уште еднаш и ( не знаејќи дека мојот старец ќе живее во мене повторно, сеедно и каде) не ти реков ни збогум.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Како другар кој ја памети несреќата, со мене повторно заплака и големиот Плоштад Македонија.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
- Тие одамна не се со постариот брат! - прифати место мене повторно министерот Есебси.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Сепак, мене повторно нешто не ми е во ред.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Не сакав да живеам во него уште еднаш и (не знаејќи дека мојот старец ќе живее во мене повторно, сеедно кога и каде) не ти реков ни збогум.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)