ми (зам.) - биде (гл.)

Мене би можело да ми биде сеедно што мисли тој кога јас добро знам дека не сум умрен, но како што е сомнителна неговата претпоставка, така е сомнителна и мојата.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Од каква помош можеше да ми биде мене утешувањето?
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Велам, дека ќе го земемам в обзир само она што ќе ми биде од корист и кое ќе биде доволно разумно за спроведување.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Ден-два пред да ја сместиме во болница, во еден миг ми прелета мислата дека ако мајка ми умре ќе ми биде толку многу жал што нема да можам да издржам...
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
— Е, кажи побратиме, ќе ми бидеш ли дружина или да барам на друго место? — отворено излезе сега Толе пред Андона.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ти сега ќе ми бидеш скала... Држи се цврсто! Денко ја сфати намерата на Бојан.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Заради еднодневното седење во гигантската змијовидна опашка, каде што секој миг станувавме од столовите за да се помрднеме понапред, хрватскиот пасош ќе ми биде особено сладок.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Нивното шестмесечно бебе - кое требало да ми биде татко - спиело во колепката.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Беше Голема света Богородица. Ова време. Јас се надевам стројниците да ми бидат од Панда, а тие да ти бидат од Горнени, „е ме барале да ме земат за невеста!
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Јас немам друго минато освен скудното минато на мајка ми и минатото на таа непозната личност која требало да ми биде татко.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Едноставно чувствувам потреба да ја имам сликата на таа личност пред мене.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Прават маскенбал на Правниот факултет. Би сакала ли да ми бидеш партнерка?
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
- Кој знае како ќе ми биде таму.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Влегов во мојата соба и ја пронајдов книгата на која беше сликата на мајка ми, заедно со сликите на другите загинати во земјотресот и не знам по кој пат си плачев со неа на градите... мајко, мајчице моја, кој може тоа друг да ми биде...
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Бидејќи мојот интерес не ја пречекорува границата на просторот во кој жителствуваат рожбите на духот, перцепцијата ќе ми биде ограничена.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
„Во мојава куќа гостите не определуваат кој ќе ми биде гостин.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И самиот како да беше изненаден од лутината на својот глас.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Мал си, Онисифоре. Си раснел, не си дораснал да ми бидеш господ.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Со брз потег го извадил од под пазуви својот нож.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
РИСТАКИ:: Е, само така можеш да ми бидеш зет.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
- По ѓаволите! Има свилен да ми бидеш!
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Едно најарен кодураџија е во Битола, а друго дедо ќе ми биди.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Значи, и мене ќе ми наредите? - Ќе наредам, ако затреба! - извика татко ми и тропна со раката по масата.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Чеда, ако имате некоја посебна желба, кажете ја слободно. Задоволство ќе ми биде да ви ја исполнам. - Имам, тето! И тоа голема!
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ако, ако... Нека ми биде убаво на душата, па, ако треба, и трипати дневно ќе пијам.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
„Мене... ќе ми биде задоволство“, му реков и се извлеков од собата божем ќе одам по вода.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Кој ќе ми биде новото метро?
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ќе ми бидеш книга, мој паметен Августо, во златното жито што со срп ќе го жнеат селаните во бели долги облеки.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Па, се мислам дали здолништето да ми биде набрано и долго во „џипси“ стил, косата црна и сплетена во плетенка да ја зберам, а одозгора да се покријам со шарпа и во кугла стаклена да се ѕверам?
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Царот му се приближил и го прашал што гледа: - Го разгледувам полево и мислам колку е убаво за водење војна!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
На царот тоа не му се допаѓало, но немало каде.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
И така сигурна ќе ми биде победата...“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Доцна е за други пријатели, вели Јон, било речено, вели, непријателите да ми бидат пријтели, вели и збира плуканици, ама устата му е сува, нема што да подголтне.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
На Проштени поклади, кога се запостува за Велигден, Григор ми рече: - Вечерва останете, ќе ми бидете гости.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И тој скокна во ливадата и вика: ״не сакам ливадата да ми биде во туѓ синор, во туѓа држава.“
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Зар нема веќе да ме поризаш, зар вечно ќе ми бидеш лута?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Биди ми ден кога е ноќ за да сум среќна во него... биди ми сон кога сум будна за да ми бидеш реалност... биди ми збор кога животот ми тежи... допир за да те чувствувам мисла за да не заборавиш една случајност...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
„Да ми бидите среќни и радосни за век и веков мили мои!“ и продолжи понатаму, додека Томаица и Петар со поклон и благодарност го поздравија и продолжија бавно да чекорат кон битолското корзо и нивната заедничка иднина која ќе трае уште повеќе од половина век.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Ќе ми биде многу драго да одам на кино со тебе. Но, тоа татко ми нема да ми го дозволи.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Не значи дека ако е богат и виден дека ќе ми биди убо со него...“ велеше Томето замислено односно, незаинтересирано.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Книгата, големата таткова книга, со сите книги во неа ми се виде како живо суштество кое сакаше да ми биде, како што некогаш замислувал Татко, штит пред смртта.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Нека ми биде дозволена од читателот оваа нужна дигресија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Честопати Цвета доаѓаше за да си играме. Понекогаш не бев толку редовна, но чувствував дека ако одам на гробот – полесно ќе ми биде.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Сега пак, кога си овде, многу ќе сум радосен да ми бидеш зет, Петре.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Што да жалам долу ќе ми бидеш и камен и море и рид и дно сите времиња ги надви!
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Немој после лошо да се рече!... (Влегуваат прво Симка и Костадин, а потем и другите). (ЗАВЕСА) ЧИН ТРЕТИ слика прва (Кај Костадиновци) по женидбата.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Слушај, Костадине! Ти си млад. Уште леташ. Ако рекол господ да ми бидеш зет, сакам отсега да бидеш поумен. Не да леташ како ластовица.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Ако милуате сете четворица, јас су решил да си а посина Нешка и дури су жив да ми биде моа и да ме испрати кај татка, мајка и кај моа Велика.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Најстина, тешко ќе ми биде на троица мажетани кукла да му бида, ама пак сет мал и стока и ќе му остане на мојте деца.. .
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
– „Лели те довеал ветрот у нашава земја, кај што човек не дошол досега, му рекол, ќе ти кажам од кај те познавам, чунки си имал касмет да се видиш со мене и гостин ќе ми бидеш у мене.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
О, бесрамна нека ми биде беседата нека биде вечен нескладот меѓу изгледот и суштината постојат волшебни приказни во коишто сѐ е налик на стварноста во коишто нема ништо што би можела да го објаснам ладнокрвно и рамнодушно!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
„Ви благодарам за помошта, докторе. Да се ракуваме.“ „Ќе ми биде мило.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Потоа рече: - Ако ми бидеш јатак – добро ќе ти биде, Жими вера.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Те барам пријател да ми бидеш.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- Па, - велеше, - гледате дека воденицата ми е на видно место и сакам да ми биде на уште повидно.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Тргнав кон Брезница, влегов в село и гледам твојата куќа прва и настранета така како заради мене да е правена, за тој што ќе ми биде јатак.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Му пишуваше на тогашниот министер за култура на Франција, Жак Ланг, да ми биде овозможен двомесечен престој во познатиот француски преведувачки колеџ во Арл, сместен во еден средновековен замок кој некогаш служел како болница, дисперзиран дел од културниот простор Ван Гог.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Јас те прашувам тебе дали можеш да направиш ем да ми расте косава, ем да не ми биде долга.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Имам чудни претчувства. И мислам дека ќе ми биде потребна вашата помош.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Но, се разбира, тоа не можеше да остане незабележано, па се случуваше да бидам наречен крадец и ушите да ми бидат истргани.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
- Кај може член на бандата да ми биде девојка?!
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Пелагија се стаписа на местото, се стаписа од благиот глас на жената и полека, полека, со така да се рече надчовечки напори ја заврте главата и жената влезе во нејзините очи веднаш тука зад вратничката, а со неа и целата градина и куќичката со последното сонце плиснато по белината на ѕидовите, и вратничката се отвора на внатре, насмеаната жена ја влече натаму, ѝ прави пат за да влезат во градината Дојдете, златни, да си поседиме пред мојава врата, со денови, мори златна, да не речам со години, те гледам поминуваш од тука со момичево во рацете и со некоја голема болка во лицето, одамна сакав да те поканам да ми влезиш макар во градината ако не во куќата! и Пелагија нема сили да се спротивстави, таа дозволува мекиот допир на жената да ја води по патчето сѐ до поплочената ширинка пред вратата на куќарката каде што има малечка масичка и неколку столчиња без потпирачки наместени околу масичката и веќе седи на еден од нив, а на другиот до неа малечката Пела, и уште, уловува дека тетката седнува до неа без да престане да зборува Ако си калеша и со црно во срцето, ти си убава, и не знам дали има поубава од тебе, и по лицето ти се познава дека си и добра, твојата појава зрачи добрина! и во исто време претрчува внатре низ отворената врата и мислиш дека оди натаму а таа се враќа со подавалник на кои има чинивчиња со слатко и пресна вода во стаклени чаши Добро ми дојде, златна, во куќава, ајде, касни од слатково, јас самата го имам правено, онде од зад куќи, имам две дуњи, погледни, како сонцето што свети така и тоа свети, како твојата невидлива светлина, златна, како твојата невидлива добрина, златна, а тоа што свети во исто време и боли, мила, твојата невидлива болка, касни, заблажи се, ти ја знам болката, со денови, со недели, со месеци сноваш по уличкиве и бараш брлог оти онаа коруба сега е зграда, ене ја, ги надвишува сите куќи и вие морате да се иставите од таму, е, златна на тетка, не знам зошто, ама моето срце те одбра тебе, така да знаеш, те одбра тебе и оваа топка радост и оваа жолта заштита, вие да ми бидете радост на старост!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Може ова ќе ми биде последно играње, беше рекол.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Подобро да умрам, си велам, барем смртта ќе ми биде олеснителна околност пред историјата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Зајче мое мило, зајче мое сиво, сакам да ми бидеш весело и живо.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Имав многу причини да бидам задоволна поради неговото заминување.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Нема нервози, нема караници, нема кој да ми влегува без дозвола во собата, сѐ ќе ми биде на свое место, нема кој да ги зафркава моите другарки кои понекогаш мака мачат со шегите на брат ми, а понекоја од нив дури се срами да доаѓа кај мене дома зашто е тој „од големите”, а ние сме „од малите”...
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)