Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Тие, едноставно и ладнокрвно, не се земени предвид (David Daube) – па оттука, сосем точен е впечатокот дека правните акти кои се донесуваат во оваа област, се сконцентрирани првенствено на оние кои имаат [имотните/ богатите/работодавачите], односно оние кои го заземаат централното место во ‘високото општество’ и кои благонадежно ги финансираат предизборните кампањи на речиси сите поголеми политички партии кои подоцна, кога ќе дојдат на власт, во знак на благодарност и по принципот „Do ut des – ти дадов за да ми дадеш“ ги спроведуваат нивните антиработнички агенди. Оние кои немаат [неимотните/сиромашните/работниците], како да се невидливи за системот – тие, заедно сосе нивните проблеми, просто- напросто, се игнорирани!?

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

За возврат, таа ми дава одредена сума да ми се најде и ми купува цигари.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Одвај одам од исцрпеност, а сепак, нетрпението да пристигнам, не ми дава да подзастанам.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Сега таа му рече на татко ми: „Добро, бре, мажу, како не ти текна некојпат да свртиш очи, да прашаш да не сум гладна, да ми дадеше скришум корче леб?“

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Ми даде една кутија „карелија“ и ме испрати неколку метри со зборовите –Бесвина се испусти, нишчо не остана од селото... до скоро некој камен од црквата имаше останато, ама и тоа се витоса...

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Мојата професионална новинарска љубопитност не ми даде мир да останам на ова место па се упатив во правецот од каде што се слушаа извиците на демонстрантите и од каде што тие наближуваа.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

„Да, но...“ „Кој друг говореше во таа пригода?“

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

„Тој ми даде поддршка во време на мојот втор преизбор за главен рабин и тоа кога советот на еврејската заедница ја повлекуваше својата...“

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Франц се протегна и рече рамнодушно: - Истај се. Никакви пари не си ми дал.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Впрочем, ми се чини дека и Миќо сѐ уште остануваше со желбата да ја сретне еднаш насамо својата љубима, и тоа ми даде можност да го преценам колку тежи како противник, зашто веќе се уверував во тоа што си го помислував и порано, дека и неговата љубов е една убава перспектива.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

- Ти не ми даде да се омажам ни за Никола, - рече таа и го погледна в очи.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Главниот јунак требаше да биде Роналд Колман или Оливие, некој со повеќе достоинство и со помалку овоземска едноставност.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Тоа ми даде идеја. Девојката не можеше да го пушти момчето.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Во весникот Вечер на насловна страница излезе текст со наслов „Македонија увезувала сперма по цена од 1000 евра” па оваа тема ми даде за повод да дадам една идеја која оди во спротивност со онаа на државата да ја увезува таа течност која живот значи.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Велиш мајсторите, мајсторите се виновни - тие не ми даваат да одам напред.

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

(Нешто слично ми се имаше случено само уште еднаш; имав слаба по математика, во втора година: Земанек ме тешеше, и ми даде една книга под наслов „Космос“, од Карл Сеган; таму се расправаше за нови, незнајни светови; се тврдеше дека секоја секунда изумираат милијарди и се создаваат уште толку нови светови; тогаш за првпат ми стана смешен проблемот што го имав со слабата по математика).

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Се сврте и, како да ме очекувал, ми даде знак да седнам.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

И тој човек постапи така: кораб ми даде и луѓе дванаесетмина вкупно.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Ме прашаа какво уметничко име сакам да ми дадат. Без двоумење одговорив: Соломон Лествичник.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

• На што можете да ми укажете во вашиот досегашен живот што би можело да ми даде барем некаква индикација дека за вас постоела и таква можност?

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

• Што можете да ми кажете за вашето минато а што би ми помогнало да разберам како успеавте да го преземете овој чекор? • Дали сте свесен за некои минати постигнувања коишто можат, на некој начин, да обезбедат позадина на скорешните промени?

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Маките ме намалија, не ми дадоа да пораснам.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Потоа нѐ пуштија дома, а мене, кога ме видоа бос, ми дадоа војнички цокули...

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

По наредба волчјакот се врати во комбето, а мажлето ми дава знак дека можам да заминам.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Тогаш ми дадоа една германска книга со наслов Die Wahrheit ueber Bulgarien. Јас замолив да ми ја дадат да ја прочитам дома.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

- Нема. Ќе останам овде до ден. И повеќе. Додека не ми дадеш. - Проклет да си.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

А ако ми дојдеш уште еднаш... - Нема да доаѓам, ја прекинал Арсо Арнаутче.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Ми даде една книшка да ја прочитам.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Ах, пусти ми вујко, не ми дава да си се радувам што сум си мајка!

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Ти ќе ми дадеш двесте наполеони, а јас ќе ти ја отстапам тебе целата стока, парите суви што ги има и девојчето.

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Голем зорт ми дадовте! (Саветка и Антица влегуваат и пак ја потпира вратата).

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Е сега, нека не се сите за мене ами за колку што чини половината стока — двесте наполеони да не ми дадеш! Така... еден убав бакшиш!...

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Јас нешто неразбирливо си мрморам, а таа си продолжува: - Овде, не се сеќавам кој, ми даде рубла... Мислам, вие.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Јас сакам да се свртам и да си одам, туку гледам - пред мене е мојата старица.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

- Онака, господине, милостина да питам, можеби некој барем за леб ќе ми даде.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

- Извинете, - ми вели, - тоа вие ли ми дадовте рубла пред малку?

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

- Кутра главичке, зашто дојде ваму?

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

„Мама ме прати, ако имаш две јајца на заем да ми дадеш, дека торта ќе прави“, како по правило ти снемува баш тогаш, а самопослугата ти е далеку по жешкото да го праќаш детето... мозокот ќе му изгори.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Дури не ми дадовте од месото шо го јадевте, печено тамо, а мене ми дадовте од та чорбата, од дробот, децата кај шо јадеа.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Преколнувам да ми даде мувлет, да ми остави време.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Еден човек да ми даде, а друг да ми земе велам.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Јас немав коњ за зет, па коњ ми даде Николе Солески.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Сѐ што ми даде, сѐ си зеде. Негово си е.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Му го давам јајцето и го молам - аман, заман, - да ми даде малку шеќер. Само едно грутче. Меѓу два прста да фати и да ми даде. - За лек, му велам, за од зарек.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

А од кого ќе позајмам јас, му вели, кој ќе ми даде мене години, и со мои години ќе живеам јас, му вели.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Во него веќе имаше отпечатен образец за договор за работа, во кој беше внесена и обврската за чување тајни. Решив да го потпишам.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

„Тајна“, рече тој. „Каква тајна?“ „Ќе ми дадеш збор дека со никого, дури ни со твоите најблиски, нема да зборуваш за нашата работа?

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Темјанот во црквата, тој мирис, ми даде сила да се смирам.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Ми дава мир и ме опушта.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Не обѕирајќи се на гаврановиот подбив, Жеро Жерав воспостави мисловен допир со мене: Ми даде повеќе од колку што ми беше должен.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Неколку умни косови изделкале јајце од мермер. Долетал до јајцето Гавруш – ќе појадува.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

„Влези и речи ѝ: те вика еден поп, Јано.“ „Што ќе ми дадеш ако ја викнам?“ се потргна недоверливо детето од него.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Немав никакво јадење. Мане ми даде и некоја урда со пиперки, па кога почнав да јадам не знаев за доста.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Почнав да учам некои административни работи, шефот Ристо ми даде машина за пишување и некои книги да ги водам.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Кога заврши церемонијата, на излезот од салата ни даваа некои бисквити за подарок, а мене ми дадоа едно поголемо пакетче.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Кога стигнавме горе, Мане нашол некои чевли па ги облеков, а на петите имаа некои потковици како на магаре, па само што ќе стапнев потковиците ќе го кренеа снегот под нозете и јас пак останував боса.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Истрчува баба ми и ми дава некоја чаша полна со бубачки.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Интересна си им, се пошегува таа со мене.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

„Сакав да те прашам, дали имаш да ми дадеш еден жилет“, рече тој. „Не, ниту еден!“ одговори Винстон брзо, со чувство на вина.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Знаеш и самиот, уште господ не ми дал чедо. Тоа е мојот таксират.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

„Така, вели пашо.“ „И?“ „Не ми дадоа калуѓерките да ја видам. И таа не сакала. Не познавам ниеден Турчин, рекла, нека си оди!“

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

- ти се молам, мила ќерко, поврати се дур е време - оти ти си многу млада - многу млада росен цветец - ај, погледни уште еднаш - проговори уште еднаш - да ми дадеш проштевање - на мајка ти некадарна - од болките да те варди - од болките да те спаси - леле, леле јас сирота - што сум била таксирлија - што ме најде небиднина - ај, со тебе јас да легнам - да те топлам, мила ќерко - како в земја да те легнам?

„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)

Скриено, длабоко во себе тоа многу го посакував, дури и се скарав со шефот на работа, не сакаше да ми даде денови за одмор, па со многу убедувања ми го потпиша одморот.

„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)

– Разорав баеги ледини од чифлигот, та ќе ми требаат уште два чифта волови, а за луѓе, нека се живи каурките, родиле доста синови за нашите чифлизи. – Навистина ефендилер, немате ли некој каурин фазла да ми дадете за работа?

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Празник е и подготвен сум за раѓање За доаѓање на светот што ве возобновува И ми дава сила пак да бидам дете Во рацете на Мајка И пак со молња и збор Да им се препуштам на водите Што ме носат И носат грамада камења Во кои ве препознавам Ближни мои.

„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)

Еднаш донесе сценарио во Фектори и ми даде да го прочитам - се викаше Up Your Ass.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Толку се радувам што судбината ми даде литературна мајка.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

- Стави ја раката врз челово, моли тој и излечи ми ја оваа брчка што се свила околу моето грло и не ми дава да плачам.

„Вардар“ од Анте Поповски (1958)

Па за в поле, ми дал господ, ќе ваќам аргати, ќе туркам некако“.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Ми дал господ мене и други ниви.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Легнав на каучот и уморен заспав од лутата ракија длабоко тонев налудничав настан се одигра во сонот Робинзон Крусо ми даде малиџано Наезда од лебарки кренаа кон нас отспротива курви дојдоа од Зајас им отидов пијан ко најголем џамбас им дадов да каснат од топлиот колбас

„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)

Ми дадоа аванс, за преводите, тоа се неколку мои плати.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Мрзам мачори што не ми даваат да ги галам.

„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)

И уште ми даде во кошничето и едно кесе макарони.

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

- Ме пратија Горјан и Огнен - почна да објаснува Трајче - да ти ги донесам дрвата, да ми дадеш сол и да ми го закрпиш самарчето.

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

Да ми дадеш сол и да ми го закрпиш самарчево!“

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

Ми даде едно рало опинци, шеќер и многу убаво ме пречека.

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

Благодарејќи на тоа, кога филмот беше готов, можев да ѝ се спротивставам на идејата за „делумно звучен филм” и ми дадоа потполна слобода повторно да снимам некои сцени.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Ама во некој поглед бев подобро.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Ми даде и ќебе... Се струполувам врз душекот... Тој ме соблекува...

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

„ Требаше да ми даде рака...

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Веќе воопшто не се чуствував тесно дома кај вујко Едуар!

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

ТЕОДОС: А, нозеве ми се здрвија како да не се мои. (Сака да стане, а несигурно стои.) Не држат...

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

ТЕОДОС: И отрувачка да ми дадат, да земам! (Ја зема цигарата, скришум го кине врвот и повлекува, се накашлува.) Тхи, тхи, тутун. Ѓубре, труе! ПЕТРИЈА: Малку е серт, куме.

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

- Најдов... - Каде? - Другарите ми дадоа... - Кај нашле тие? - Не знам.

„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)

Но фала му на мојот другар Гино - Гино: ми даде „калибарка“.

„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)

„Пат мораш да ми дадеш. Јас не можам по воздух да врвам за куќата што тука ќе ја изградам“.

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

- „Што е со тие изгубени души кои на раскрсницата на животот засекогаш ќе го изгубат патот за да ја пронајдат смислата на своето постоење?“

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Леден здив да ми ја разбранува крвта додека ме заспиваат песни љубовни, додека ме галат очи љубени, додека ме будат усни јагоди црвени, сила да ми дадат чисти бели вистини, не се плашам од висини ја отварам душата и летам на крилата на пеперутката.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

- Ми-ми-ми падна сирењето и сега-и сега-и сега баба ми не-не-нема да ми даде друго, - пропелтечи Ане низ липање.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Ќе однесеш кошула од мажот ти на Капиштец. Ќе ми дадеш мене две банки.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Сега доаѓате кај мене дома само за да ми дадете професионален совет. Благодарам.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

МИХАЈЛО: (Вади пари. Ги става пред Евто.) Пренесував вреќи за Турци до воденицата. ЕВТО: За седум грошеви? МИХАЈЛО: Толку ми дадоа.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

А.А. најпосле ми даде можност да продолжам: - Во одговор на вашето прашање, да се вратиме на прашањето на Апокалипсата и светите книги.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Како по наредба, ми дадоа куп подароци: мали фигури, статуети, безброј значки.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Е сакаше Мајка повеќе да ме товари на ова патување, макар што имаше уште многу, многу да ми даде за носење: убави кошули, со свои раце навезени за својот брат,за своите снаи, внуки, простирки и облеки, кои било ред да се однесат, но поради границата останале кај неа.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Не ѝ замерувам тоа што не ми даде пород.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

13. Се решија да ми дадат лажен дипломатски пасош.