ми (зам.) - држи (гл.)

А баба ми ме викаше и Прле на баба, затоа што газето не ми држеше и затоа што истиот ден кога јас сум се родил, во ливадата, тетеравејќи се на слабникавите нозе, се залула и по неколку минути потрча младото прле - магаренцето.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тие ми држат стража пред светот, често несигурна, толку опседнати со себе си, што забораваат на човека.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
„Сметате ли за нужно да ми држите лекции? Го чинам она што сакам.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ама криминалците ми држат крило.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Цветан ми држи стража, а јас се мијам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Колку што ми држи гласот ѝ викнувам, и се бувнувам во печалката. 111
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Колку што ми држи гласот викам, небаре од змија касната.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ја посматрав како го става лажичето во вдлабнувањето на порцијата и ја отвора устата за еден убав четвртаст залак на сладолед прелиен со чоколада.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Луѓево се бегалци. Тие имаат поинакви стандарди. Тие дури не се ни вакцинирани.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Веѓите ⥊ потскокнаа. Беше сериозна. Ми држеше предавање.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)