ми (зам.) - прави (гл.)

По неа имав една Дулчинеја, додуша за разлика од првата, така припроста женичка, ама пусто многу добродушна, но од сожалување не се живее во заедница - ич не ми правеше ќеиф, ич.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
- Секогаш така ми прави, - не им се пожали, туку само ги извести Боге, гледајќи ги зачудени Фоте и Маре.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
И затоа ти така ми правеше.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Го прашав Земанек заедно да пишуваме; тој рече дека не сака; го замолив барем да ми прави друштво, оти имав намера цела ноќ да седам и да работам; рече дека не сака; по часовите позајмив една машина за пишување од еден пријател и се зафатив со работа.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ме мереше со немирните очи и размислуваше, секако, што да ми прави за да ја покаже својата сила пред Ана.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Требаше пред сѐ да ја измијам, облечам и нахранам Ели, а тоа не беше лесна работа. Таа разгаленка ми правеше многу незгоди.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
За чест кој ми прави душа си давам. (се замислува и после се чука по главата).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
’Ршум ми прави. Ми ја разорува околијата. Гледам ја скратило косата и влегло во панталони.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Некои прифаќаат и ми прават друштво, некои дури и уживаат додека се налеваме со по една, втора, трета тура...
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Заборавам што ми правел мене.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И го прегрнувам срчето, го кревам, го бацувам. И, кр, кр, кр, ми прави устинката негова на устата моја.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Идат и до мене, ми ја откриваат ногата и ми прават преврска.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Го скукали ракијата и нема што да ми прави. Не може.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
9. Вечната борба на ноелемакот за преживување, ми правеше да се веселам на ова суштество и на неговата одважност да си земе име спротивно на камелеонот, и така да ме направи да изгледам паметна.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Јас спијам со него, касајот го делам и тој деца ми прави, ама штом вчера и чумата се јави во комшии, од ум не ми излегува дека тој е нашата невола, зашто се греши пред светецот, и треба да ја добие заслужената казна. Котел не му гине, нели оче?“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
— А, мори златна? Ќе а гушкам шо ќе ми правиш? — и се обрецна тој на месечината и му се стори оти таа ја растегна повеќе, и онака растегнатата, крива уста.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Внимавај, те молам, ќе ми прават проблем во редакцијата.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Воловите ми ги бркаат... Сѐ ми прават... Лебот ми го кријат.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Тукушто се вратив од очен лекар, со очи широко ококорени и жолт како лимон. Ми правеа флуоресцентна ангеографија.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Не знам што ми правеле кога сум бил мал, ама мора некаде страшно да ме заебале штом сум сега ваков.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Така мајка ми правеше и со дуњите, со јаболката, со дивјачките, со дренките и со горниците.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Светни-угасни ми прави гласот во темницата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Си ги завиткале во извалкани шамивчиња и — ѕин, ѕин, ми прават.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Мене — вув — ми прави нешто в лице.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Само — фрпа, фрпа — ми прават прстите, како да прелистувам тетратка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Штак, штак, ми прави еден по образ, штак — друг.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ѕин, ѕин, ми прават и тие како куршумите и желевцата во рацете на сакатите борци.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Уште поголемо задоволство ми правеше палмата која ја чувавме на истиот тој балкон веќе две години, уште од самото вселување во тој стан.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
- Па мене како ми правеше работи зад грб! - А што тоа!?
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
- Што ќе ми правиш, дедо? - праша необичната риба. - Ќе те испржам.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)