„ Мајка ми тогаш станува, доаѓа скокајќи на една нога, сака да застане меѓу нас...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Татко ми тогаш замислено продолжил: – Човекот со мислата за смртта всушност ја изразува својата немоќ.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Судбината нè носи!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Дедо ми тогаш ја замолил мајка ми да го варди овој златник како очите. Сѐ иде во животот...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Татко ми тогаш сомнително одмавна со главата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Сега, е веќе доцна!...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)