му (зам.) - остави (гл.)

Таа е дојдена за друго, самовилска ќерка, таа е дојдена да ги земе Петревите лоши очи, тие очи во кои засекогаш ќе биде најубав нејзиниот лик, а нему ќе му остави пуста темнина во која ќе ја бара.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Здравко му остави пари до иконата и со насмевка на лицето тркна до првата месарница да купи пола кило сланина и пршута.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Ништо бил и господ штом не му остави ни еден од синовите.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
На Спира Клечев, човек заволија во секој поглед, жената му умре пред да му остави пород, и така Спиро Клечев стана Спиро Заволијата додека со време, којзнае како и зошто, луѓето не почнаа да го викаат уште и Спиро Испустениот.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Не му оставил, изгледа, ни мангарче да ги загрее ковчињата...
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Во тој бој загинал дедо му на Првославец и паднале жртви десетина од карванот, маскари и борци на тогашниот скопски бег Муследин.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Од арамиите се спасил само еден. Отишол во некој манастир и, за спас на душата, братски му оставил на игуменот торба злато, да го топат и да леат олтарски двери на кој ќе може да се види историјата на светот...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ма, не! - се уфрли Светлана - мислев на синот Илија нешто да му оставиме од дедовината.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Да не донесуваме сами никаква одлука, браќа мои: да му оставиме на Случајот да избере, зашто тој е раката Господова.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И вториот брат не се побунил, оти веќе мислел на жена си да ѝ каже сѐ кога ќе се врати, а единствено најмладиот се противставил, оти секогаш го почитувал дадениот збор.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тоа така добро го гризна, што засекогаш му остави длабока рана.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
На заминување Климент Камилски му остави на Татко две книги кои му ги донесе од Париз без да му бидат порачани, а тоа беа романите на францускиот класик Гистав Флобер Bouvard et Pécuchet (Париз, 1881) и Salambo (Париз, 1862).
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И тие сите му оставија пари на чеврето одозгора. Душата ни излезе.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тој продолжи да чекори без да запре. Чудното беше што во тоа време, во сонот, зборовите не му оставија голем впечаток.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Зошто не му оставив на разделбата темјанушки да ми набере?
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Подобро да му остави време да се соочи со тоа што му го кажа.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Вангел Русјаков пантолоните си ги местеше надвор и зејна да го опита Петрета што е тоа во што се пули, ама овој прсна на кај алето без да му остави време да ги пушти зборовите.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Бог да а прости етрва ми Велика, му оставила да носи дури е жив и два века да живее".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Mope, ќе си го наконте Ило ако сака да му светне куќата! — вели дедот Петко. — Стоаонка му остави алишча исав.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се сеќавам, во една пригода, кога, на заминување, му оставив една банкнота на Татко од последниот примен хонорар, Мајка тивко му рече: – Зошто му земаш пари?
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
А вториот одговор треба да се побара во фактот дека офицерот му остави добар впечаток.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
На Хенри Морис поради нешто му остави впечаток електричното мрморење, чудната, студена светлина што одненадеж се појави низ пукнатината на вратата, чудниот мирис и туѓиот тон на потреба во гласот на Минк.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Недалеку од врапчето Благица му остави храна и вода.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Му оставил аманет на пријателот да му ја чува вереницата. Поминувале денови.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Од сиот имот што татко му го испродаде кога падна болен, кога немаше од што да живее, ја задржа само оваа мала бавчичка на брегот за да му остави нешто на Грдан кога ќе се врати, да има Грдан спомен од татка си...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Излишно беше да стане и да ја кара глувата баба, затоа што таа почнуваше да плаче и да се жали како тој е неблагодарен, како таа го израснала, пелените му ги перела, млеко му греела во ниедно време, работела и дење и ноќе само за тој да стигне до комфорот во кој е сега, само за да има нешто да му остави, барем едно станче за кое нема потреба да печали со толкави маки како што печалеле таа и татко му.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ќе му ја врати ли тепсијата? Алергична да не е на ореви?
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)